Τόκιο 2020: Αυλαία για την Ενόργανη, με το βλέμμα στο μέλλον

Του Θανάση Κοσμίδη

Η ενόργανη γυμναστική έκλεισε την ολυμπιακή της παρουσία στο "TOKYO 2020" με μία ακόμα σπουδαία επιτυχία από τον Έλληνα αθλητή Λευτέρη Πετρούνια, τον αθλητή "εγγύηση" που ξέρεις ότι σε όποια διοργάνωση και αν βρεθεί, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες , θα κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα από τον καθένα, θα κάνει το πρόγραμμα του και απλά θα περιμένουμε όλοι την έξοδο του για να μάθουμε το χρώμα του μεταλλίου που θα κρεμάσει στο στήθος του.

Οι τελικοί των οργάνων επιβεβαίωσαν για άλλη μια φορά ότι δεν κερδίζουν μόνο τα φαβορί αλλά είναι και μια διαδικασία για να αναδειχτούν νέα ταλέντα νέοι αθλητές. Σε κάποια όργανα (όπως το δίζυγο των ανδρών ή το δίζυγο των γυναικών), είναι δύσκολο να χάσει ο κορυφαίος (δεδομένου ότι ο Κινέζος αθλητής στο δίζυγο ανδρών π.χ παίρνει τελικό βαθμό κοντά στην αρχική αξία των αντιπάλων του και με τέλεια τεχνική εκτέλεση), όμως δυνητικά σε τέτοιο επίπεδο αγώνων όλοι μπορούν να χάσουν και όλοι μπορούν να κερδίσουν.

Υψηλό επίπεδο αγώνων

Σε αυτούς τους ολυμπιακούς είδαμε αρκετά ψηλό επίπεδο με δύσκολα προγράμματα και ασκήσεις από νέους αθλητές, είδαμε νέες τάσεις και γραμμές με ενδιαφέρουσες τεχνικές σε μία μεγάλη γκάμα ασκήσεων σε όλα τα όργανα. Είδαμε αθλητές από χώρες που κάποτε δεν τις υπολογίζαμε (όπως την Τουρκία στους άντρες) να κάνουν καταπληκτικές εμφανίσεις στα τελικά και να παίρνουν και ένα χάλκινο μετάλλιο σε ένα πολύ δύσκολο όργανο το δίζυγο με τους κορυφαίους του κόσμου που είναι οι κινέζοι. Οι αγώνες αυτοί ελπίζουμε να είναι το τέλος μιας υγειονομικής περιπέτειας για όλο τον πλανήτη μέσα σε κλίμα αισιοδοξίας για μια καινούργια αρχή κυρίως για την Ελληνική ενόργανη γυμναστική.

Πολλά στοιχεία θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε με αφορμή τα όσα είδαμε ώστε να δρομολογήσουμε την προοπτική μας σαν Ελληνική ενόργανη γυμναστική. Θα καταθέσω επιγραμματικά μερικές πρώτες σκέψεις:

Οικονομική ενίσχυση, χορηγικές δράσεις

Βασικός κινητήριος μοχλός ώθησης για υλοποίηση σκέψεων και προγραμμάτων είναι, ήταν και θα είναι διαχρονικά η οικονομική ενίσχυση της ομοσπονδίας που δεν μπορεί απλά να ελπίζει και να περιμένει την εκάστοτε ετήσια κρατική επιχορήγηση αλλά θα πρέπει να βγει στην «πιάτσα» για συμφωνίες με χορηγούς και επενδυτές. Το «προϊόν» που έχει να παρουσιάσει σε κάθε υποψήφιο επενδυτή είναι σε πρώτη φάση το έμψυχο δυναμικό της (αθλητές και προπονητές) και φυσικά η ικανότητα της να διαχειριστεί την εκάστοτε στήριξη με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Άλλο σημαντικό κομμάτι οικονομικής ενίσχυσης είναι τα έσοδα που μπορεί να προκύψουν από διάφορες αθλητικές δραστηριότητες σε όλες τις ηλικιακές βαθμίδες με συμμετοχή πολλών αθλητών σε όλα τα επίπεδα κάνοντας τα αθλήματα της γυμναστικής γνωστά σε όλους μέσα από αθλητικές διαδικασίες γιορτής και χαράς, έξω από την πίεση για την πρωτιά και τον πρωταθλητισμό.

Καταγραφή αθλητικού δυναμικού και ανάπτυξη σε τεχνοκρατική βάση

Εκτός όμως από τις κινήσεις που έχουν να κάνουν με το οικονομικό σκέλος ενίσχυσης μιας ομοσπονδίας χρειάζονται και κινήσεις που είναι ανέξοδες αλλά ουσιαστικές για την πορεία εξέλιξης του αθλήματος έτσι ώστε να μην χάσουμε το τραίνο της ανάπτυξης. Μια καταγραφή από έμπειρα στελέχη της ομοσπονδίας για όλα τα όργανα και με βάση το ασκησιολόγιο να διερευνηθούν οι τάσεις του αθλήματος σε βάθος χρόνου ώστε να είμαστε στο πλάι της εξέλιξης και όχι να τρέχουμε από πίσω για να επιβιώσουμε. Να καταγράψουμε το έμψυχο δυναμικό της ομοσπονδίας σε όλες τις κατηγορίες προσπαθώντας να βρούμε σε όλα τα μήκη και πλάτη της Ελληνικής επικράτειας τους μελλοντικούς αθλητές οι οποίοι ηλικιακά θα μας εκπροσωπήσουν στα διάφορα διεθνή πρωταθλήματα.

Εκπαίδευση προπονητών

Θα πρέπει να στηρίξουμε αυτό το δυναμικό με προπονητική καθοδήγηση από τους έμπειρους προπονητές της ομοσπονδίας εκπαιδεύοντας όχι μόνο τους αθλητές αλλά και τους νέους προπονητές δίνοντας τους απλόχερα την γνώση και εμπειρία που χρειάζονται προστατεύοντας συγχρόνως τους νέους και ταλαντούχους ασκούμενους.

Κοινωνική μέριμνα

Θα πρέπει να επιδιώξουμε να βελτιώσουμε όχι μόνο τις υλικοτεχνικές υποδομές των αθλητών αλλά να επέμβουμε και στην κοινωνική τους ζωή βελτιώνοντας τις συνθήκες στο σχολείο τους (διαρκή επικοινωνία με δασκάλους και καθηγητές) είτε την καθημερινότητα τους (συνθήκες διαβίωσης σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο για τα μεγαλύτερα παιδιά).

Θα μπορούσα να προτείνω δεκάδες ακόμα λύσεις για να βελτιωθεί η κατάσταση στην ενόργανη γυμναστική, όμω,ς θα πρέπει να είμαι σίγουρος ότι η οποιαδήποτε πρόταση δεν θα βρίσκει κλειστά αυτιά και κλειδωμένες πόρτες από την πολιτεία και ότι δεν θα μένουμε στα ευχολόγια και στις λύσεις κατόπιν εορτής όταν πλέον θα έχουν στερέψει τα «δάκρυα των αθλητών μας».

Οι επιτυχίες του Λευτέρη Πετρούνια και όλων των υπολοίπων αθλητών θα πρέπει να γίνουν αφορμή για προβληματισμό στο τι «μέλλει γενέσθαι» και όχι στο τι «έγινε», χωρίς πολλά λόγια και υποσχέσεις αλλά με άπειρες πράξεις και ενέργειες!