•  

Θανάσης Καπνίδης, «Ώρες ευθύνης για την Ελληνική Γυμναστική»

Θανάσης ΚαπνίδηςΤου Αντώνη Κεραμιδά

Νομίζω πως δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις για τον Θανάση Καπνίδη ο οποίος απαντάει σε ερωτήσεις για τις εξελίξεις στη γυμναστική, κάτι που σπάνια κάνει όσα χρόνια τον γνωρίζω.

Είναι ο πρώτος προπονητής που άνοιξε τον χορό των μεγάλων επιτυχιών στο άθλημα της ενόργανης μέσα από το Ολυμπιακό μετάλλιο του Ιωάννη Μελισσανίδη το 1996, αν και κατά τη γνώμη μου, το αργυρό μετάλλιο στο παγκόσμιο του Μπρισμπαίν της Αυστραλίας δυο χρόνια νωρίτερα ήταν αυτό που ανάγκασε τη διεθνή κοινότητα να υποκλιθεί στο ταλέντο του αθλητή αφού έσπασε την κυριαρχία των πρώην Σοβιετικών. Ασυμβίβαστος μέσα στην αυθεντικότητά του, ο Θανάσης δεν διστάζει να συγκρουστεί για τα πιστεύω του σε όποια κοινωνική, πολιτική ή αθλητική θέση ανήκει ο συνομιλητής του. Είναι ο μοναδικός προπονητής του οποίου δυο αθλητές της ομάδας του (Μελισσανίδης - Ταμπάκος) που γαλούχησε αθλητικά από τα παιδικά τους χρόνια (photo παρακάτω), στέφθηκαν αργότερα Ολυμπιονίκες. Όπως και να το δει κάποιος είναι πραγματικά απίστευτο για τα ελληνικά δεδομένα. Και η άποψη αυτού του ανθρώπου για τα τεκταινόμενα της γυμναστικής έχει αξία.

1kapn

A.K. Θανάσης Καπνίδης. Ένα όνομα που έχει συνδεθεί με ένα χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο αλλά και πριν από αυτό με ένα αργυρό παγκόσμιο την εποχή που κυριαρχούσαν οι δυνάμεις της ανατολικής Ευρώπης και κυρίως οι πρώην Σοβιετικοί. Τι θυμάσαι από εκείνη την εποχή;

Θ.Κ. Θυμάμαι ως προπονητής, πόσο χάλια ήταν η διαβίωση στα γυμναστήρια της πρώην Σοβιετικής ένωσης που είπα ότι δεν θα ξαναπάω αλλά πήγα άλλες 6 φορές. Δεν γινόταν αλλιώς διότι η γνώση της γυμναστικής ήταν εκεί, εκεί γνώρισα όλους τους προπονητές της Εθνικής ομάδας και φυσικά τον αρχιτέκτονα Αρκάεεφ.

A.K. Εκτός από ομοσπονδιακός, διετέλεσες και τεχνικός σύμβουλος της ΕΓΟ. Πόσο έχει αλλάξει η γυμναστική από την εποχή που κυριαρχούσαν οι Σοβιετικοί μέχρι σήμερα;

Θ.K. Η γυμναστική έχει κάνει τεράστια άλματα όσον αφόρα την δυσκολία των ασκήσεων και λόγω της βελτίωσης των οργάνων αλλά και λόγω της κατάργησης των υποχρεωτικών προγραμμάτων, και της βελτίωσης των προπονητικών μεθόδων. Τα υποχρεωτικά προγράμματα είναι όντως απαραίτητα για την πρόοδο του αθλήματος αλλά και συγχρόνως τροχοπέδη, ιδίως για τις χώρες χωρίς ανάλογη παιδεία.

4KAPN

A.K. Η Ελληνική γυμναστική κυρίως η ενόργανη, κατάφερε να παραμείνει στο προσκήνιο και μετά τον Γιάννη, αλλά ένας εξωτερικός παρατηρητής θα έβλεπε πως το προσκήνιο αυτό αφορούσε συνήθως μεμονωμένους αθλητές όπως ο Ταμπάκος, ο Μάρας, ο Τσολακίδης και ο Πετρούνιας, στη Ρυθμική  σε ατομικό επίπεδο η Φίλιου, μετά η Κελαιδίτη. Πόσο δύσκολο είναι να καταφέρουμε μια διάκριση και σε ομαδικό επίπεδο;

Θ.Κ. Οι λόγοι που είναι δύσκολο είναι αρκετοί. Είχαμε και έχουμε ταλέντα αλλά δεν υπήρχε καμιά υποδομή και οργάνωση για τέτοια επιτυχία. Ένας άλλος βασικός λόγος είναι τα κίνητρα για να κυνηγήσεις τη διάκριση σε ομαδικό επίπεδο. Είτε κατακτούσες ένα ατομικό μετάλλιο είτε ομαδικό δεν υπήρχε διάφορά, οπότε λογικά όλοι κυνηγούσαν το λιγότερο δύσκολο. Επίσης, δεν υπήρχε η δυνατότητα προπόνησης όλης της ομάδας μαζί για μεγάλο διάστημα ώστε να μπορέσει να δημιουργηθεί η ψυχολογία του «ομαδικού». Μπορεί να ακούγεται περίεργο όλο αυτό αλλά για τους ανθρώπους της γυμναστικής είναι βασική «προϋπόθεση». Εννοείται πως μια ολυμπιακή πρόκριση ή διάκριση είναι το ιδανικό για την γυμναστική μιας χώρας αλλά κάτι τέτοιο απαιτεί την ολοκληρωτική στήριξη της πολιτείας κάτι που στην Ελλάδα δεν υπήρχε. Σκέψου πως, αν μέσα στις συνθήκες που επικρατούσαν τότε, αποφασίζαμε να επικεντρωθούμε στη διάκριση του ομαδικού, είναι σχεδόν σίγουρο πως θα αφαιρούσαμε τη δυνατότητα κατάκτησης των ολυμπιακών μεταλλίων που ήρθαν τότε.

3kaon

A.K. Προφανώς τα χειροκροτήματα και οι επισκέψεις σε πολιτικούς και πολιτειακούς παράγοντες μετά από κάθε νίκη δεν στάθηκαν αρκετά στο να βοηθήσουν με πράξεις τη γυμναστική. Το βλέπαμε όλοι αυτό; Τι νομίζεις πως φταίει;

Θ.Κ. Εκτός από το να φωτογραφίζονται πάντα διάφοροι μετά τις μεγάλες επιτυχίες, κανείς ποτέ δεν στάθηκε δίπλα στην γυμναστική. Οι καλύτερες εποχές ήταν κοντά στους Ολυμπιακούς αγώνες επί Φούρα, αλλά δεν έγινε καλή διαχείριση. Κάποιοι πέρασαν «καλά».

A.K. Οργανωτικά, τα σωματεία κατά πόσο είναι έτοιμα να προσαρμοστούν στις αλλαγές της γυμναστικής και τις απαιτήσεις της, δεδομένου πως οι εθελοντές που ασκούν διοικητικά καθήκοντα δεν έχουν σχέση πάντα με τον αθλητισμό. Και τι πρέπει να γίνει;

Σίγουρα, κανείς δεν γεννήθηκε έτοιμος, μορφωμένος και γνώστης. Με προσπάθεια, εκπαίδευση, αποφασιστικότητα για μάθηση και κόπο μπορούμε να πετύχουμε τα πάντα. Ήδη απ΄όσο γνωρίζω πραγματοποιούνται σεμινάρια πάνω στη διοίκηση του αθλητισμού από το πανεπιστήμιο Πελοποννήσου σε συνεργασία με την Γενική Γραμματεία Αθλητισμού.

A.K. Θεωρείς πως ο Βασιλειάδης τα πήγε καλά ως πρόεδρος της ΕΓΟ στα χρόνια της θητείας του;

Θ.Κ. Αν αναλογιστεί κάποιος τα προβλήματα που έζησε η Ελλάδα, κοινωνικά οικονομικά, ιδίως τα τελευταία χρόνια νομίζω πως ο Βασιλειάδης κατάφερε να διαχειριστεί με επιτυχία όλη αυτήν τη κατάσταση κρατώντας ζωντανά όλα τα αθλήματα της γυμναστικής. Σήμερα, αν και βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την Πανδημία του Κορονοϊού και τα πάντα μοιάζουν χαμένα, νομίζω πως με την ορθή διαχείριση της κατάστασης η τελική νίκη θα είναι και πάλι δική μας.

5KAPN

A.K. 21 Μαρτίου όπως έχει ανακοινωθεί, η γυμναστική θα αλλάξει διοικητική μορφή με η προκήρυξη εκλογών. Ποιες οι προσδοκίες σου από το σχήμα που θα κυριαρχήσει;

Την συγκεκριμένη στιγμή που οι εξελίξεις στην κοινωνία, και στον αθλητισμό γενικότερα είναι σημαντικές, ο ρόλος του προέδρου της ΕΓΟ είναι άκρως σημαντικός και απαιτητικός θα έλεγα, ώστε να μπορεί να τροφοδοτεί και να συντηρεί την ελπίδα όλων των συμμετεχόντων κοιτώντας παράλληλα μπροστά και ψηλά, αναζητώντας την πρόοδο και την συνεχή ανάπτυξη των αθλημάτων της γυμναστικής.

Βλέπω πως από νωρίς κιόλας αποφάσισες να στηρίξεις την υποψηφιότητα του Νίκου Προβιά πλαισιώνοντας το ψηφοδέλτιό του και διεκδικώντας μια θέση στο νέο διοικητικό συμβούλιο.

Θ.Κ. Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς. Η θέση του επικεφαλής της γυμναστικής απαιτεί κύρος, γνώσεις γνωριμίες, επαφές με τα ανώτατα κλιμάκια της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας ομοσπονδίας γυμναστικής για να μπορεί να προωθεί τα θέματα και τις προτάσεις της ΕΓΟ. Σε αντίθετη περίπτωση η ελληνική γυμναστική θα καταντήσει ουραγός και απλός παρατηρητής των εξελίξεων. Η σημαντικότατη παρουσία και ενεργή συμμέτοχη τού Νίκου Προβιά στα δρώμενα της Ευρωπαϊκής και παγκόσμιας γυμναστικής αλλά και το πλούσιο βιογραφικό του όσον αφορά την πολυετή του δράση και εμπειρία μέσα στην ελληνική πραγματικότητα, τον καθιστούν ως τον πλέον κατάλληλο για τη θέση του επικεφαλής της ΕΓΟ σε ένα αθλητικό περιβάλλον που απαιτεί πλήρη επιστημονική κατάρτιση, εξειδικευμένες γνώσεις και δυνατές προσωπικότητες.

A.K. Ο Νίκος Προβιάς είναι όντως ένας αποδεδειγμένα πετυχημένος διεθνής κριτής. Νομίζεις πως αυτό είναι αβαντάζ για τον ίδιο;

Θ.Κ. Εννοείται πως τα 15 Παγκόσμια, τα αμέτρητα πανευρωπαϊκά οι 4 Ολυμπιάδες όχι μόνο ως συμμετέχων αλλά και υπεύθυνος για τη δομή των διοργανώσεων, αποτελούν σημαντικό αβαντάζ ώστε να αντιλαμβάνεται τον παλμό της γυμναστικής σε διεθνές επίπεδο αλλά δεν είναι μόνον αυτό. Ο ίδιος είναι προπονητής αλλά και εκλεγμένος πρόεδρος στον σύλλογό του. Η ακούραστη συμμετοχή του στις διεκδικήσεις του σωματείου του σε ένα επαρχιακό περιβάλλον, σε συνδυασμό με το επιστημονικό του υπόβαθρο μαρτυρούν το κύρος του Νίκου Προβιά. Η συνεχής παρουσία του στα διεθνή φόρα της γυμναστικής τον καθιστά ως έναν από τους πιο αξιόλογους συνομιλητές της παγκόσμιας γυμναστικής όπου ο λόγος του λαμβάνεται σοβαρά υπόψη. Δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό. Αυτή η δυνατότητα πρόσβασης και λόγου στα κέντρα των αποφάσεων τον καθιστούν ως τον πλέον κατάλληλο άνθρωπο για να προασπίσει τα συμφέροντα της Ελληνικής Γυμναστικής. Με αίσθημα σεβασμού για τα κεκτημένα της γυμναστικής για όλα όσα έχουμε καταφέρει αλλά και αίσθημα ευθύνης για τα χρόνια που θα ακολουθήσουν είναι υποχρέωση μας να επιλέξουμε τον πλέον κατάλληλο άνθρωπο που θα οδηγήσει τη γυμναστική ακόμη ψηλότερα, σε μια νέα εποχή, σε νέα δάκρυα χαράς και ελπίδα για το μέλλον.