Έγραψα το παιδί μου στη γυμναστική. Και μετά;
Του Αντώνη Κεραμιδά
Έπειτα από αρκετά μηνύματα γονέων που ρωτούν στο inbox του gymnast.gr για τα παιδάκια τους, αποφάσισα να κάνω μια συνολική τοποθέτηση μιας και το θέμα της προσαρμογής των μικρών αθλητών/τριών στη προπόνηση και της αντιμετώπισης διαφόρων προβλημάτων (που δεν τελειώνουν ποτέ φυσικά στο διάβα της καριέρας τους), εξαρτάται από πολλούς παράγοντες μέσα στους οποίους δεσπόζουσα θέση κατέχει η στάση του γονιού.
Μετά από την εγγραφή του παιδιού σε κάποιο σωματείο, παρατηρείται πολλές φορές δυσκολία προσαρμογής του, με αποτέλεσμα να αντιδρά αγχωτικά, μια κατάσταση που τη μεταφέρει και στο σπίτι του. Είναι αυτονόητο πως, πέραν της προπόνησης, προτεραιότητα χρειάζεται να δοθεί στη ψυχολογία του μελλοντικού αθλητή. Η αδιαφορία απέναντι στο κλάμα και στη δυσφορία του παιδιού δεν είναι η προσιτή λύση. Το να πιέζεις το παιδί να βρίσκεται σε ένα περιβάλλον που δεν αισθάνεται άνετα δεν θα το βοηθήσει καθόλου να κατευνάσει το άγχος του. Στις μικρές ηλικίες είναι προτιμότερο βέβαια να μπορεί να πολεμήσει κάθε φοβία μοναχό του, αλλά στον ρυθμό που θα επιλέξει αυτό και με την ουσιαστική βοήθεια του γονέα. Σε κάθε περίπτωση, ως γονιός προσπάθησε να μην απογοητευτείς στη συνάντηση της πρώτης δυσκολίας, μιας και συνήθως τα παιδιά αρνούνται να θυσιάσουν τη βολή του οικογενειακού περιβάλλοντος, στο οποίο αισθάνονται άνετα.
Τι μπορείς να κάνεις;
Όταν βλέπεις το παιδί σου ασυνήθιστα ανήσυχο ή φοβισμένο, χρειάζεται να επιστρατεύσεις το ένστικτό σου αγκαλιάζοντάς το. Η αγκαλιά είναι πολύ σημαντική αλλά δεν είναι βέβαια αρκετή για να το βοηθήσει όσο χρειάζεται να λύσει τα θέματά του. Δείξτου σε κάθε ευκαιρία τον ενθουσιασμό σου για τη συμμετοχή του στη γυμναστική. Θα του αρέσει. Μίλησε με τον προπονητή σχετικά με τους προβληματισμούς σου. Αν αυτός ενδιαφέρεται πραγματικά, θα φανεί αμέσως και θα ήταν καλό σε συνεργασία μαζί του να διαλυθούν οποιαδήποτε σύννεφα στεναχώριας από το παιδί, προκειμένου να νιώσει ασφαλής και χαρούμενο μέσα στο νέο αυτό περιβάλλον. Η προσέγγιση που θα ακολουθήσετε και οι δύο θα είναι πολύ σημαντική, μιας και θα βοηθήσει στην προετοιμασία του, στο χτίσιμο δηλαδή μιας νοοτροπίας που θα το ετοιμάσει για αρκετές αλλαγές που θα ακολουθήσουν τα επόμενα χρόνια.
Αναγνώριση της ανασφάλειάς του
Οι ανησυχίες του παιδιού σου είναι απολύτως φυσιολογικές, και δεν είναι σοφή επιλογή η αδιαφορία προς αυτές ως μέσο αντιμετώπισης. Μην δώσεις ποτέ στο παιδί σου την εντύπωση ότι αυτά που τον φοβίζουν είναι ανόητα ή ασήμαντα. Του εξηγείς με κάθε τρόπο πως αντιλαμβάνεσαι τους φόβους και ανησυχίες του και πως σε συνεργασία με τον προπονητή προσπαθείτε να βρείτε λύσεις
Μην μειώνεις τα συναισθήματά του
Στη προσπάθειά σου να ηρεμήσεις το παιδί σου, βεβαιώσου πως δεν του ασκείς κάποια πίεση να παραμείνει εκεί μέσα με κάθε τρόπο. To ότι πιθανόν σου αρέσει η γυμναστική ως άθλημα, κρύβοντας μέσα σου πιθανές προσδοκίες για το μέλλον και καλλιεργώντας παρόμοιες εμμονές, είναι κάτι που ωθεί τον νέο σου μικρό αθλητή να νιώθει περισσότερο φόβο και ανασφάλεια.
Πήγαινε πιο νωρίς στο γυμναστήριο
Μέχρι να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα της αθλητικής του ζωής και για να το κάνεις να αισθανθεί άνετα, μπορείτε να πάτε στο γυμναστήριο λίγη ώρα νωρίτερα πριν καταφτάσουν και οι υπόλοιποι συναθλητές του έτσι ώστε να έχει την αίσθηση της ροής των πραγμάτων από τη γενικότερη δραστηριότητα του γυμναστηρίου. Ίσως πριν μπείτε στην αίθουσα να χρειαστεί να μείνεις στο αυτοκίνητο μαζί του προσπαθώντας να το ενθαρρύνεις για όσο χρόνο χρειαστεί.
Προετοιμασία για το "καινούργιο"
Όσο το παιδί ήταν μικρότερο μπορεί να είχε συνηθίσει στη παρουσία κι άλλων παιδιών γύρω του σε κάποιες «δραστηριότητες» όπως σε κάποια παιδικά πάρτυ για παράδειγμα ή παιδικές χαρές, αλλά το γυμναστήριο είναι κάτι τελείως διαφορετικό και η ανασφάλεια μπροστά στο άγνωστο αυτό περιβάλλον να είναι λογικό να το αγχώνει. Μια καλή κουβέντα μαζί του (προτρέποντάς του να εκφράσει τους φόβους του) σχετικά με το τι θα συναντήσει σε έναν πρωτόγνωρο χώρο όπου θα έχει μια συγκεκριμένη θέση ανάμεσα σε άλλα παιδιά που κι αυτά θα βιώνουν πιθανόν τους ίδιους φόβους, θα του προσφέρει την ηρεμία που έχει ανάγκη.
Αστάθεια στις επιδόσεις
Η γυμναστική είναι ένα ιδιαίτερο άθλημα όπου η αστάθεια στις ασκήσεις ιδίως στις μικρές ηλικίες είναι απόλυτα φυσιολογική. Μη σε εκπλήσσει η πιθανή στασιμότητα στις επιδόσεις του. Δεν υπάρχει εξέλιξη χωρίς κάποια πισωγυρίσματα. Η πιθανή παλινδρόμηση δεν σημαίνει στασιμότητα στην επιτυχία του. Στήριξε τη προσπάθειά του δείχνοντας πως κατανοείς ότι κάνει. Δείξε του πως πιστεύεις στις δυνάμεις του και πως θα είσαι δίπλα του ανεξάρτητα από τις επιδόσεις του. Το ίδιο ισχύει και για τις επιδόσεις του στο σχολείο.
Γυμναστική, ένα ταξίδι
Όταν τα παιδιά αρχίζουν και μπαίνουν στον κόσμο των ασκήσεων και των προγραμμάτων ως προετοιμασία για τους αγώνες τους, είναι «λογικό» να συμπεριφέρονται ανήσυχα διότι είναι αρκετά νωρίς ηλικιακά να μπορούν να χαλιναγωγήσουν το άγνωστο που τους περιμένει στην εξέλιξη της καριέρας τους. Η κάθε νέα εμπειρία μπορεί να αποτελέσει και πηγή άγχους. 'Ομως, καθώς μεγαλώνουν και ωριμάζουν, το άγχος και η νευρικότητα θα παραμερίζονται όλο και πιο εύκολα.
Η επιτυχία του παιδιού στον κόσμο της γυμναστικής δεν έχει συγκεκριμένη κατεύθυνση. Τα μετάλλια και οι διακρίσεις όσο σημαντικά και να θεωρούνται, δεν είναι αυτά που θα καθορίσουν την ευτυχία του παιδιού στο άθλημα. Η Κάθε παρέκκλιση από το παραπάνω θα σηματοδοτεί και μια νέα μελαγχολία, οι συνέπειες της οποίας μπορούν να πάρουν τη μορφή της χιονοστιβάδας για το ψυχολογικό μέλλον του παιδιού. Η ουσία της ενασχόλησης με τη γυμναστική βρίσκεται μέσα στη διαδρομή ή είναι όλη η διαδρομή, αυτή που θα του μάθει να αγωνίζεται για το νόημα της ζωής του και έξω από το γυμναστήριο.
-
O Αντώνης Κεραμιδάς είναι φωτογράφος χορού και γυμναστικής, πρώην αθλητής και ομοσπονδιακός προπονητής Ενόργανης Γυμναστικής ανδρών, εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στη Διοίκηση Επιχειρήσεων (ΜΒΑ). Αρθρογραφεί και σχολιάζει πάνω σε θέματα που άπτονται της εξέλιξης της Γυμναστικής σε τεχνικό και διοικητικό επίπεδο.