•  

Κλέλια Πανταζή: "Όσο πιο πολλά έχεις περάσει τόσο μεγαλύτερη αξία έχει η νίκη σου!"

Κλέλια Πανταζή: "Όσο πιο πολλά έχεις περάσει τόσο μεγαλύτερη αξία έχει η νίκη σου!"

Η Kλέλια Πανταζή δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Μια άκρως συμπαθητική φυσιογνωμία που άφησε το "ρυθμικό αποτύπωμά" της στη σύγχρονη ιστορία της γυμναστικής του τόπου μας τόσο με την κατάκτηση του χάλκινου ολυμπιακού μεταλλίου στο Σύδνεϋ το 2002.

ΜΕ την συνολική της πορεία κατόπιν και μέχρι σήμερα, όπου, η ψυχή της φαίνεται να παραμένει "δέσμια" του αθλήματος που τόσο αγάπησε, υπηρέτησε αλλά και συνεχίζει να υπηρετεί από άλλο πόστο. Μίλησε στο gymnast.gr 

 
  Η Ρυθμική σου μαθαίνει να μην το βάζεις κάτω, να μην απογοητεύεσαι, αλλά να βγαίνεις πιο δυνατός ακόμα και από τις "ήττες" σου. 

Πως είδες Κλέλια από το Ρίο ως επισκέπτρια, τις προσπάθειες των ελληνίδων αθλητριών στη ρυθμική;

Τις προσπαθείς των Ελληνίδων αθλητριών τις ειδα αρχικά με παρα πολυ άγχος! Ειναι πολυ περίεργο να είσαι έξω από το ταπί και να παρακολουθείς το αγώνισμα σου! Επίσης ένιωσα περηφάνια και συγκίνηση για την προσπάθεια τους!

Θεωρείς ότι η γυμναστική έχει αλλάξει δραματικά σε τεχνικό επίπεδο από την εποχή σου, μέχρι σήμερα;

Έχει αλλάξει η Ρυθμική τεχνικά από όταν ήμουν εγώ αθλήτρια και τους Ολυμπιακούς του Sydney το 2000, συνέχεια αλλάζει το άθλημα και κάθε τετραετία υπάρχει ο καινούριος κώδικας βαθμολογίας! Αυτό που μου αρέσει είναι ότι έχουν επιστρέψει τα χορευτικά βήματα κ δεν βλέπεις αθλήτριες μόνο να εκτελούν ασκήσεις, αλλά να χορεύουν κιόλας! Έτσι ξεδιπλώνεται και η εκφραστικότητα κάτι που πιστεύω είναι απαραίτητο στο άθλημα μας. Είμαι έτοιμη λοιπόν να μάθω τον καινούριο κώδικα και να δώσω έπειτα τις εξετάσεις για το δίπλωμα του κριτή, όπως κάνω τις τελευταίες 3 τετραετίες!

Πόσο δυνατή μπορεί να είναι η αγάπη σου για τη ρυθμική και το Ανσάμπλ ώστε να το ακολουθείς σχεδόν παντού σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις;

Η αγάπη που έχω για το άθλημα μας είναι τεράστια! Αυτό δεν φαίνεται μόνο από την παρουσία μου στους Ολυμπιακούς του Ρίο, όπως και του Λονδίνου, αλλά από το γεγονός ότι παρόλο που τελείωσα την αθλητική μου καριέρα, έμεινα κοντά στο άθλημα από την πλευρά τα τεχνικής συμβούλου στον Φιλαθλητικό σύλλογο Καλλιθέας, όπου μαζί με την αδελφή μου Αννη (ολυμπιονίκη στην Αθήνα 2004) έχουμε μαζί την επίβλεψη των τμημάτων. Το να είμαι όμως κοντά στην προσπάθεια των Ελληνίδων αθλητριών είναι το κάτι άλλο! Όταν παρακολουθείς Ολυμπιακούς αγώνες από την κερκίδα ως θεατής συνειδητοποιείς και τι ειναι αυτό που έχεις καταφέρει εσύ ο ίδιος, γιατί κακά τα ψέματα όταν είσαι 15 χρονών σε Ολυμπιακούς αγώνες δεν έχεις συνειδητοποιήσει το μεγαλείο αυτών των αγώνων! Όποτε αυτές οι δυο Ολυμπιάδες (Λονδίνο κ Ρίο) ήταν και κάτι σαν μάθημα για μένα!

Η χαρά σου και οι παροτρύνσεις σου προς τα κορίτσια που αγωνίζονται είναι σαν να είσαι μέρος της ομάδος. Είναι αλήθεια αυτό που λένε, πως "μια φορά αθλήτρια , πάντα αθλήτρια";

Ισχύει το μια φορά αθλήτρια πάντα αθλήτρια. Όταν έχεις αγαπήσει το άθλημα σου τόσο πολύ, μπορείς να το ακολουθείς πιστά για πάντα Και είμαι ανοικτή πάντα σε όποια συζήτηση, μπορεί να χρειάζεται μια αθλήτρια Θεωρώ σημαντικό να είμαστε δίπλα στα νέα παιδιά, να τα παροτρύνουμε να ασχοληθούν με τον αθλητισμό, αν όχι απαραίτητα με τον πρωταθλητισμό, και να τους μεταδίδουμε τις εμπειρίες μας! Δεν είμαστε πολλές αθλήτριες που έχουμε Ολυμπιακή διάκριση στο άθλημα μας στην Ελλάδα, είμαστε 13 Ολυμπιονίκες (7 από το 2000 και 6 από το 2004) και χαίρομαι γιατί όλες είμαστε γύρω από το άθλημα μετά από όλα αυτά τα χρόνια και στηρίζουμε. Υπάρχουν πολλά ταλέντα, πολύ καλές φουρνιές αθλητριών που ακολουθούν, που αν αξιοποιηθούν σωστά μπορούμε μετά από λίγα χρόνια να έχουμε ξανά μεγάλες επιτυχίες σε διεθνές επίπεδο! Το υπογράφω αυτό, αρκεί όπως είπα να γίνει σωστή αξιοποίηση Π.χ να ξεκινήσει κλιμάκιο νεανίδων στην εθνική ομάδα

Πιστεύεις τελικά πως αξίζει να δουλεύουμε για ένα μεγάλο στόχο όπως είναι οι Ολυμπιακοί αγώνες ή μήπως είναι η διαδρομή που μας δίνει την μεγαλύτερη ικανοποίηση

Φυσικά και αξίζει να δουλεύουμε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες! Ειναι ο αγώνας στόχος, είναι η επιθυμία κάθε αθλητή και η καταξίωση! Ακόμα και η συμμετοχή σε Ολυμπιακούς αγώνες είναι επιτυχία! Κάτι που καταφέρνει διαρκώς η εθνική μας ομάδα από το 2000 και μετά να παίρνει την πρόκριση και να δίνει το παρών σε Ολυμπιακές διοργανώσεις, καθώς και η παρουσία Ελληνίδων στο ατομικό αγώνισμα. Το ταξίδι είναι μεγάλο, είναι δύσκολο, πονάει και θέλει θυσίες, γι' αυτό και δεν είναι για πολλούς.. Αλλά αν τα καταφέρεις εκεί τα ξεχνάς όλα και σου μένει η ικανοποίηση. Σίγουρα για να μπορείς να τα αντέξεις όλα αυτά θέλει αγάπη, υπομονή και επιμονή σε αυτό που κάνεις και φυσικά την οικογένεια σου και τους σωστούς ανθρώπους δίπλα σου. Κανένας μεγάλος αθλητής δεν τα έχει καταφέρει μόνος τους. Πάντα από πίσω υπάρχουν οι αφανείς ήρωες που είναι οι γονείς και φυσικά οι προπονητές! Το ταξίδι λοιπόν είναι αυτό που θα σε κάνει να εκτιμήσεις την επιτυχία σου περισσότερο. Όσο πιο πολλά έχεις περάσει τόσο μεγαλύτερη αξία έχει η νίκη σου!

Πόσο πιστεύεις ότι οι οικονομικο - κοινωνικές αλλαγές που βιώσαμε τα τελευταία χρόνια επηρεάζουν τα νέα κορίτσια να συνεχίσουν στον κόσμο του πρωταθλητισμού;

Σίγουρα οι οικονομικές δυσκολίες επηρεάζουν το άθλημα. Είναι πολύ σημαντικό για έναν αθλητή, ειδικά από τη στιγμή που αφιερώνει τόσα πολλά από τη ζωή του, να προπονείται σε σωστές συνθήκες. Μιλώ για στάδια και εξοπλισμό, για ιατρική περίθαλψη και φυσιοθεραπείες, διατροφή και ότι άλλο χρειάζεται ένας αθλητής. Αν ρωτήσεις αθλητές δεν θα σου πούνε ότι θέλουν να πάρουν μετάλλιο για κάποιο πριμ, ή να μπουν στο στρατό κλπ κλπ, προνόμια δλδ που δίνονταν κάποτε και τώρα κόπηκαν όλα. Οι αθλητές θα σου πούνε ότι το κάνουν για την σημαία, για την πατρίδα, για την Ελλάδα, για την δική τους την καψούρα. Και αυτοί είναι και οι αθλητές που πετυχαίνουν γιατί έχουν στόχο να φτάσουν ψηλά για την χώρα τους και όχι για κάποιο τσεκ. Μακάρι βέβαια να υπήρχαν τα προνόμια ακόμα για την επιβράβευση όλων αυτών των προσπαθειών. Από το πιο απλό, να μπορούν να μπουν σε κάποιο πανεπιστήμιο αθλητές που βρίσκονται στα γήπεδα όλη τη μέρα και αγωνίζονται για την χώρα τους. Αυτό δεν νομίζω να στοιχίζει στο κράτος κάτι, ούτε "τρώει" την θέση κανενός.

Κατά πόσο συμβάλει ο πρωταθλητισμός στην ψυχολογική ωρίμανση ενός κοριτσιού; Για ποιους λόγους θα συμβούλευες τα νέα κορίτσια να επενδύσουν στο άθλημα της ρυθμικής ;

Θα έλεγα σε κάθε γονιό που έχει κοριτσάκι να βάλει το παιδί του να δοκιμάσει το άθλημα της ρυθμικής. Πέρα από την χάρη που δίνει στα κοριτσάκια, είναι ένα άθλημα που σε μαθαίνει να πειθαρχείς. Σε μαθαίνει να θέτεις στόχους από μικρή ηλικία και να θες να τους πραγματοποιείς. Σου μαθαίνει να υπομένεις και να επιμένεις γιατί σωστά δεν βγαίνει καμιά άσκηση από την αρχή, παρά μόνο με πολύ προσπάθεια και κόπο. Σου μαθαίνει να μην το βάζεις κάτω, να μην απογοητεύεσαι, αλλά να βγαίνεις πιο δυνατός ακόμα και από τις "ήττες" σου. Σε ωριμάζει και σε κάνει υπεύθυνο από μικρή ηλικία. Και σίγουρα μπορώ να σκεφτώ πολλά άλλα και να μιλώ χωρίς σταματημό για τη ΡΥΘΜΙΚΗ. Οπότε θα αρκεστώ απλά στο να πω, πως αν έκανα κόρες θα τις έβαζα ανεπιφύλακτα να δοκιμάσουν το άθλημα της ρυθμικής και από εκεί και πέρα, ας κάνουν ότι θέλουν. Αλλά αν με αξιώσει ο θεός, θα το δοκιμάσουν!

 gymnast.gr