•  

Συνέντευξη του Γιάννη Τοπτίδη στο gymnast.gr

Ο αθλητής Τοπτίδης Ιωάννης γεννημένος στις 02/09/1993 ξεκίνησε την αθλητική του καριέρα στα 10 του χρόνια στον δημοτικό αθλητικό σύλλογο Δραπετσώνας. Αν και κάπως αργά, για την απαιτητικότητα του αθλήματος, αυτό δεν τον εμπόδισε να φτάσει να αγωνίζεται σε υψηλού επιπέδου αγώνες όπως Πανευρωπαϊκά και Παγκόσμια πρωταθλήματα.

 Αργότερα, αναγκάστηκε να φύγει από την Δραπετσώνα καθώς έκλεισε το τμήμα του τραμπολίνο, για να γυρίσει μετά από τρία χρόνια και να συνεχίσει τις προπονήσεις του με τον πρώτο του προπονητή, Αρτούρ Γεριμιάν. Ο Γιάννης έχει ανακηρυχθεί τρεις φορές πρωταθλητής Ελλάδος στην κατηγορία αντρών. Έχει συμμετάσχει δυο φορές σε Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα και άλλες τρεις σε Παγκόσμιο. Με την μεγαλύτερη στιγμή στην καριέρα του, αυτή στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα στην Βουλγαρία κατακτώντας με την εθνική ομάδα την τέταρτη θέση στο ομαδικό στην κατηγορία Εφήβων, Αυτή την περίοδο προετοιμάζεται για το Παγκόσμιο πρωτάθλημα στην Δανία διεκδικώντας ένα πολυπόθητο εισιτήριο που θα χαρίσει μια θέση στην χώρα μας στο προολυμπιακό τεστ στο Ρίο της Βραζιλίας.

 
 Ο πρωταθλητισμός για μένα είναι τρόπος ζωής. Μαθαίνεις να βάζεις στόχους, να προσπαθείς, να παλεύεις μέχρι να τους πραγματοποιήσεις. Πρωταθλητισμός δεν είναι μόνο το να βγαίνεις πρώτος, αλλά να δίνεις τον καλύτερο εαυτό σου παντού και πάντα.
 
Πόσα χρόνια ασχολείσαι με το τραμπολίνο;

Περίπου δωδεκάμισι χρόνια καθώς ξεκίνησα στην ηλικία των δέκα.

Είχες ασχοληθεί παλαιότερα με κάποιο άλλο παρεμφερές άθλημα;

Όχι, αλλά είχα ασχοληθεί για λίγο με το ταε κβο ντο.

Τι σε ώθησε να ασχοληθείς με το τραμπολίνο; Το θεωρείς επικίνδυνο άθλημα;

Αυτό που στην ουσία με ''τράβηξε'' στο τραμπολίνο ήταν το πόσο εντυπωσιακό και θεαματικό ήταν το άθλημα. Ήμουν σε μια ηλικία που έψαχνα κάτι διαφορετικό και ταυτόχρονα συναρπαστικό. Τελικά ότι έψαχνα το βρήκα στο τραμπολίνο. Όσο για το αν είναι επικίνδυνο, πιστεύω ότι όλα τα αθλήματα έχουν κάποιο βαθμό επικινδυνότητας, άλλα μικρότερο και άλλα μεγαλύτερο. το τραμπολίνο βέβαια μπορεί να βρίσκεται λίγο υψηλότερα σε αυτή τη σκάλα αλλά αυτή η αίσθηση που έχεις όταν ανεβαίνεις στο όργανο και αρχίζεις να εκτελείς τις ασκήσεις δεν συγκρίνετε με τίποτα.

Ποιες οι διαφορές του Τραμπολίνου με την Ενόργανη Γυμναστική ως δυσκολία στην προπόνηση και τι κοινά έχουν;

Και τα δυο είναι δύσκολα αθλήματα και πολύ απαιτητικά. Χρειάζεται να διαθέσεις πολλές ώρες την ημέρα από τον χρόνο σου για προπόνηση. Απαιτούν πειθαρχία και αυτοσυγκέντρωση για όση ώρα θα είσαι στο γυμναστήριο. Αν κάτι διαφέρει, πιστεύω απλά ότι στην ενόργανη υπάρχουν περισσότερα όργανα.

Τι σημαίνει πρωταθλητισμός για σένα Γιάννη;

Ο πρωταθλητισμός για μένα πιστεύω ότι είναι τρόπος ζωής. Μαθαίνεις να βάζεις στόχους, να προσπαθείς, να παλεύεις μέχρι να τους πραγματοποιήσεις. Πρωταθλητισμός δεν είναι μόνο το να βγαίνεις πρώτος, αλλά να δίνεις τον καλύτερο εαυτό σου παντού και πάντα. Ο πρωταθλητισμός χρειάζεται εγωισμό και πείσμα. Να προσπαθείς ασταμάτητα μέχρι να φτάσεις εκεί που θες και να μην συμβιβάζεσαι μέχρι να το πετύχεις.

Πρόσφατα έλαβες μέρος στο παγκόσμιο κύπελλο στο Λουλέ, στην Πορτογαλία. Πως αξιολόγησε ο προπονητής σου κι εσύ την απόδοσή σου;

Με τον προπονητή μου συμφωνήσαμε ότι η απόδοση μου ήταν αρκετά ικανοποιητική. Στο υποχρεωτικό πρόγραμμα κατάφερα να συγκεντρώσω 47,445 το οποίο είναι και το μεγαλύτερο που έχω καταφέρει μέχρι στιγμής. Από την άλλη το ελεύθερο ήταν καλό με κάποια μικρά λάθη που θα προσπαθήσουμε να διορθώσουμε μέχρι το παγκόσμιο.

Θεωρείς ότι επηρεάζει την απόδοσή σου η ελλιπής συμμετοχή σε πολλούς αγώνες;

Είναι σημαντικό να έχουμε μερικούς αγώνες στα πόδια μας πριν τον τελικό μας στόχο που είναι και το παγκόσμιο. Βοηθάει στο να μπει ένας αθλητής στο κλίμα και να του αποβάλει το άγχος που πιθανόν να έχει. Επίσης σου δίνει ένα κίνητρο να συνεχίζεις δυναμικά τις προπονήσεις σου και να θες να ανεβάσεις τις επιδόσεις σου.

Νομίζεις ότι μπορείς να κερδίσεις μια θέση στους επόμενους Ολυμπιακούς αγώνες;

Όσο και αν το θέλω είναι πολύ δύσκολο. Οι συνθήκες που προπονούμαι είναι φρικτές. Δίπλα από το όργανο βρίσκεται μια μπασκέτα και υπάρχει ο κίνδυνος τραυματισμού. Εκτός αυτού, υπάρχει πολλή φασαρία καθώς κάνουν ταυτόχρονα προπόνηση το μπάσκετ ή το βόλεϊ. Το τραμπολίνο που έχουμε στο σύλλογο είναι παλιό. Το μοντέλο που χρησιμοποιούμε τώρα, στο εξωτερικό το χρησιμοποιούσαν περίπου έξι χρόνια πριν. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι και ακατόρθωτο. Έχω προπονηθεί σκληρά, έχω περάσει ατέλειωτες ώρες στο γυμναστήριο με σκοπό να τελειοποιήσω τα προγράμματα μου. Δεν σκοπεύω να πάω απλά για την συμμετοχή. Θα τα δώσω όλα για όλα.Έτσι όλα είναι πιθανά.

Ποια είναι η ουσιαστική η ανταμοιβή σου για όλο αυτό που κάνεις; Πώς νιώθεις; Μπορείς να κάνεις μια ανατομία του συναισθήματός σου;

Ουσιαστικά δεν υπάρχει κάποια υλική ανταμοιβή. Πλέον, ότι κάνω,το κάνω για εμένα, γιατί αυτό είναι το όνειρο μου, να βρεθώ σε μια Ολυμπιάδα.

Αξίζουν όλες αυτές οι ατέρμονες στιγμές του πόνου πολλές φορές στην προπόνηση, για να πετύχει κανείς τον στόχο του;

Αξίζουν και με το παραπάνω. Τα χρόνια προπόνησης, οι τραυματισμοί, ο ιδρώτας με το τσουβάλι και η κούραση δεν είναι τίποτα μπροστά στην επίτευξη του στόχου που έχει βάλει κάποιος.

Θα προέτρεπες τα μικρά παιδιά να ασχοληθούν με το τραμπολίνο;

Φυσικά. το τραμπολίνο είναι ένα άθλημα που καλλιεργεί το σώμα, βελτιώνει την ισορροπία και ταυτόχρονα είναι πολύ διασκεδαστικό καθώς σου χαρίζει μια ελευθερία στον αέρα που δεν συγκρίνεται με κάποιο άλλο συναίσθημα.

Ευχαριστώ πολύ Γιάννη Τοπτίδη!

Εγώ ευχαριστώ

gymnast.gr