Γονείς και αθλήτριες στο μαγικό δάσος της ρυθμικής γυμναστικής

Της Ευδοξίας Κοσμίδου

Αν περάσετε μια βόλτα από τα γυμναστήρια στα οποία αθλούνται παιδιά θα παρατηρήσετε ότι ένας μεγάλος αριθμός γονέων είναι παρόντες σε μέρος της προπόνησης ή και σε ολόκληρη την προπόνηση.

Σε κάποιες μάλιστα περιπτώσεις η παρουσία τους γίνεται ιδιαίτερα αντιληπτή, καθώς παρεμβαίνουν στην προπονητική διαδικασία ή τα παιδιά-αθλητές κατευθύνουν το βλέμμα τους προς αυτούς ζητώντας επιβεβαίωση. Έχετε ποτέ προβληματιστεί για το πώς αντιλαμβάνονται οι μικρές αλλά και μεγαλύτερες αθλήτριες την εμπλοκή των γονέων τους στην αθλητική τους δραστηριότητα;

Από έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας (Giannitsopoulou, Kosmidou, & Zisi, 2010) και στην οποία συμμετείχαν αθλήτριες εν ενεργεία και πρώην, από διάφορα αθλήματα (ρυθμική γυμναστική, ενόργανη γυμναστική, κολύμβηση, μπάσκετ, βόλεϊ, ποδόσφαιρο κ.ά), παρατηρήθηκε ότι οι αθλήτριες της ρυθμικής και της ενόργανης (τα δικά ΜΑΣ δηλαδή παιδιά) αντιλαμβάνονταν ότι οι γονείς τους τις επιβραβεύουν και τις κατανοούν περισσότερο από ότι αθλήτριες των άλλων αθλημάτων, αλλά επιθυμούσαν οι γονείς τους να μετέχουν (εμπλέκονται) λιγότερο στο άθλημά τους. Με άλλα λόγια επιθυμούσαν η συμμετοχή των γονέων τους στην προπονητική διαδικασία να είναι μικρότερη. Μάλιστα η άποψη αυτή ήταν παρόμοια σε εν ενεργεία αθλήτριες αλλά και αθλήτριες που είχαν αποχωρίσει από την ενεργό δράση, γεγονός που σημαίνει ότι η αντίληψη αυτή είναι σταθερή στις αθλήτριες της γυμναστικής εδώ και πολλά χρόνια, πολλές γενιές.

Τα αθλήματα της γυμναστικής είναι αθλήματα στα οποία μετέχουν παιδιά, για μεγάλο χρονικό διάστημα της ζωής τους, χρονικό διάστημα κατά το οποίο «πλάθεται» η προσωπικότητά τους. Η πρόωρη εξειδίκευση των αθλημάτων της γυμναστικής (η οποία είναι υποχρεωτική) εγκυμονεί κινδύνους. Παρατηρήθηκε για παράδειγμα ότι οι αθλήτριες της ρυθμικής μετά την αποχώρησή τους από το άθλημα δεν ασκούνταν οργανωμένα και συστηματικά σε ποσοστό 68.3%, ενώ σε οργανωμένα προγράμματα άσκησης συμμετείχε μόλις το 19.2% των πρώην αθλητριών (Marinaki et al., 2010). Άρα το άθλημα δε συμβάλει μακροπρόθεσμα στην προαγωγή της υγείας, μεταδίδοντας την ανάγκη και την αγάπη για διαρκή άσκηση στις αθλήτριες μετά την αποχώρησή τους. Αυτός είναι ένας παράγοντας που θα πρέπει να προσεχθεί από τους υπεύθυνους των αθλημάτων και η εμπλοκή των γονέων μπορεί να είναι ένας ανασταλτικός παράγοντας.

Από την άλλη πλευρά, ο γονιός της γυμναστικής μετέχει υποχρεωτικά αρκετά «δυναμικά» στη διαδικασία, λόγω της συχνότητας των προπονήσεων, αλλά και της ηλικίας των αθλητριών. ΠΡΟΣΟΧΗ: Αυτό προκαλεί στρες το οποίο δεν μπορεί να «εκτονωθεί» από το σώμα των παιδιών, αν δεν το προνοήσει κάποιος. Όταν από την άλλη τα σημάδια του στρες γίνουν αντιληπτά είναι αρκετά αργά! Άρα ο γονέας χρειάζεται την απαραίτητη εκπαίδευση για να προλάβει καταστάσεις επικίνδυνες για την ψυχική υγεία του παιδιού του.

Εσείς προς το παιδί σας...

Να καθοδηγείτε τα παιδιά σας, αλλά να θυμάστε ότι ΔΕΝ είστε προπονητές (όσες γνώσεις κι αν πιστεύετε ότι έχετε)
Να τα βοηθάτε να βάζουν σωστούς στόχους
Να δίνετε έμφαση στην προσπάθεια και όχι στο αποτέλεσμα να ενδιαφέρεστε για την προπόνηση, ρωτώντας κυρίως πώς πέρασαν
Να κατανοείτε ότι η αθλήτρια ΠΡΕΠΕΙ να αφήνει στο γυμναστήριο ότι συνέβη στην προπόνηση, διαφορετικά κινδυνεύει η ψυχική της υγεία
Να έχετε χιούμορ. Αν χαμογελάτε θα χαμογελά και το παιδί. Η αθλήτρια ρυθμικής πρέπει να μπαίνει στο προπονητήριο με χαμόγελο
Μιλάτε πάντα θετικά στην αθλήτρια. Υπάρχουν άπειρες εκφράσεις για να πείτε θετικά το ίδιο πράγμα.
Αν δεν μπορείτε να καταπνίξετε την επιθυμία να σχολιάστε κάτι σχετικά με την προπόνηση, χρησιμοποιείτε τη τεχνική «σάντουιτς» (Θετικό σχόλιο-Διόρθωση –θετικό σχόλιο)
Ρωτήστε τις τι θέλουν και τι τις ενοχλεί. Σε χρόνο ανύποπτο και μακριά από αγώνες
ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΙΝΕΤΕ ΑΓΑΠΗ ΧΩΡΙΣ ΟΡΟΥΣ & ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑΤΑ

Εσείς...

Να διασκεδάζετε τη συμμετοχή του παιδιού σας στη ρυθμική
Δώστε στη ρυθμική την αξία που της αρμόζει. Ούτε λιγότερη αλλά ούτε περισσότερη
Το πώς θα αντιληφθεί η αθλήτρια την αντίδραση του γονέα στον αγώνα δημιουργείται ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ πριν τον αγώνα. Να θυμάστε στο αγώνα έχουμε όλοι την τάση να είμαστε καλοί, όμως κανείς δεν ξεχνά τις αντιδράσεις του προηγούμενου καιρού και μάλιστα τις περισσότερο έντονες.
Μην παραμελήσετε τη δική ζωή σας για τη γυμναστική.
Η ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ είναι ο χώρος δράσης του παιδιού σας και όχι δικό σας.

Το δάσος της ρυθμικής γυμναστικής δε χρειάζεται να είναι γκρίζο, αλλά πολύχρωμο. Αυτά τα χρώματα της αξίζουν.

107849087 2730321303739547 1382494921888507037 o