•  

Ο δρόμος της πρωταθλήτριας, "Per aspera ad astra"

rythmicingreece

Της Άννας Ιλίνας

Το άρθρο μου είναι αφιερωμένο σε όλους τους γονείς, τα παιδιά, τις προπονήτριες και τους προπονητές που έχουν περάσει την δοκιμασία τού να κάνεις πρωταθλητισμό και να ανήκεις στην «Εθνική Ελλάδος».

Η Ελλάδα είναι μια χώρα στην οποία γεννήθηκε ο αθλητισμός στην αρχαιότητα ως παιδεία, ως θεσμός, ως στόχος. Στις μέρες μας ο αθλητισμός έχει μια ραγδαία εξέλιξη. Ρούχα, παπούτσια, όργανα γυμναστικής, συμπληρώματα διατροφής και άλλα πολλά! Όλοι μας ξέρουμε ολόκληρες βιομηχανίες που δουλεύουν για τον αθλητισμό. Υπάρχουν πανεπιστήμια που βγάζουν εξειδικευμένους προπονητές, ενώ, άνθρωποι οι οποίοι ασχολούνται με τη σωματική άσκηση, μπορούν να βρουν επιστημονικές μελέτες για οτιδήποτε αφορά την επίτευξη της καλύτερης απόδοσης του ανθρώπινου σώματος. Πλέον ο αθλητισμός δεν είναι κάτι απλό, είναι μια ολόκληρη επιστήμη με πολλές λεπτομέρειες και πτυχές.

O θαυμασμός και οι Προσδοκίες 

Η σύγχρονη τεχνολογία βοηθάει στην διάδοση και δημοσιοποίηση του αθλητισμού. Ανά πάσα στιγμή μπορούμε να παρακολουθήσουμε στην τηλεόραση ή τον υπολογιστή, ή ακόμα και στο κινητό μας, έναν αγώνα που μας ενδιαφέρει. Και φυσικά όλοι μας θαυμάζουμε αυτά τα παιδιά που εκπροσωπούν την Ελλάδα στις παγκόσμιες αθλητικές διοργανώσεις. Γι΄αυτά τα παιδιά, που αγωνίζονται με την αθλητική φόρμα "HELLAS", είμαστε τόσο περήφανοι για τα μετάλλια τους, που τα νιώθουμε σαν να είναι δικά μας, αφού είναι για την Ελλάδα! Ποιος γονιός δεν θα ήθελε να δει το δικό του παιδί σε έναν μεγάλο αγώνα να ανεβαίνει σε κάποιο από αυτά τα τρια σκαλιά του βάθρου; Είναι πράγματι, αυτό το όνειρο του κάθε παιδιού που βρίσκεται στον αθλητισμό;

Η ενασχόληση με το άθλημα

Πόσα παιδιά ξεκινάνε κάποιο άθλημα στην Ελλάδα κάθε μέρα; Πόσοι γονείς ζούμε το καθημερινό τρέξιμο με δρομολόγια «να πάμε στην προπόνηση, να γυρίσουμε, να προλάβουμε το διάβασμα». Τα παιδιά, που, κάθε μέρα έχουν διάβασμα-προπόνηση-διάβασμα, χωρίς να υπάρχει χρόνος για βόλτες και παιχνίδια. Η ενασχόληση με τον αθλητισμό, απαιτεί πειθαρχία από το παιδί, αλλά ίσως ακόμα περισσότερη από τον γονιό. Φυσικά, κάποια παιδιά έχουν και ξεχωρίζουν πολύ γρήγορα, κάποια όχι. Οι μικρές αθλήτριες συνήθως, πάνε στις προπονήσεις επειδή τους πηγαίνουν οι γονείς, άρα όταν ο γονιός δεν είναι συνεπής, δεν μπορεί να είναι και το παιδί. Οι έφηβες πολλές φορές ξεκινάνε κάποιο άθλημα επειδή εκεί βρίσκονται φίλες τους, και για διάφορους άλλους λόγους. Μπορεί κάποια στιγμή το παιδί που ξεκίνησε «τυχαία» το άθλημα θα δείξει ζήλο και θα διαπρέψει. Υπάρχει περίπτωση ένας ελπιδοφόρος νεαρός ή νεαρή, που ξεκίνησε άθλημα από αγάπη και ενδιαφέρον, κάποια στιγμή να βαρεθεί, να σταματήσει, να αλλάξει το άθλημα. Πολλά τα σενάρια, τίποτα δεν είναι λάθος, ο καθένας έχει τον δρόμο του.

Οι γονείς

Να δούμε όμως την περίπτωση που το παιδί θέλει να κάνει το άθλημα, έχει τα προσόντα και οι γονείς είναι υποστηρικτικοί. Θέλω να τονίσω πως, ο ρόλος του γονέα στην επιτυχία του παιδιού είναι πολύ σημαντικός. Φυσικά ο μέσος γονιός δεν έχει τις γνώσεις ως προπονητής, (την περίπτωση γονιός-προπονητής δεν θα δω σε αυτό το άρθρο) συνεπώς δεν θα προπονεί το παιδί του, αλλά θα κάνει τα πάντα για να βοηθήσει το παιδί και τον προπονητή να κάνουν ότι καλύτερο μπορούν. Οπότε, κάθε γονιός που έχει όνειρα για το παιδί του πρέπει να είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει κάποιες δυσκολίες. Πόσες και ποιες δυσκολίες είναι αυτές που θα έχει να αντιμετωπίσει ένας γονιός ή και ένα παιδί που θέλει να ασχοληθεί με τον πρωταθλητισμό;

Ο πρωταθλητισμός

Αλλά, τι σημαίνει "κάνω πρωταθλητισμό"; Σημαίνει κάνω καθημερινή άσκηση με σκοπό την μέγιστη βελτίωση της επίδοσης, με απώτερο σκοπό την μελλοντική συμμετοχή στους αγώνες. Επίσης, ένας πρωταθλητής που πληρώνεται, η άθληση πλέον είναι το επάγγελμα του. Ο αθλητισμός τότε τι σημαίνει; Ο Αθλητισμός ως βασικό σκοπό έχει την καλή φυσική κατάσταση, υγεία, ευεξία, σωματική και ψυχική δύναμη. Είναι όταν κάποιος αθλείται για τον εαυτό του, χωρίς να συμμετέχει στους αγώνες και χωρίς να έχει χρηματικό κέρδος. Είναι μια λεπτή αλλά πολύ σημαντική διαφορά.

Θυσίες και στόχοι 

Επιστρέφοντας σε αυτούς τους γονείς και το παιδί που ονειρεύονται μετάλλια και μεγάλους αγώνες... Τι πρέπει να θυσιάσουν για να φτάσουν στον στόχο τους;

Πρώτο: Η γυμναστική ως τρόπος ζωής. Κάθε παιδί που ασχολείται με τον αθλητισμό σε βαθμό πρωταθλητισμού πρέπει να έχει πολύ αυστηρό ωράριο ζωής. Μια «στρατιωτικού τύπου» ρουτίνα χωρίς γιορτές, ξενύχτια, βόλτες στην ώρα τής προπόνησης. Κάθε λεπτό σε μια προπόνηση μετράει, όσο μάλλον μια χαμένη προπόνηση. Όταν ή αθλήτρια χάνει μια προπόνηση είναι σαν να γυρίζουν δυο προπονήσεις πίσω. Όλοι καταλαβαίνουμε πως δεν μπορεί να έχει τις ίδιες επιδόσεις ένα παιδί που κάνει προπονήσεις 6 φορές την εβδομάδα με αυτό που κάνει 4 φορές την εβδομάδα (πάντα ασφαλώς με βάση τη κατηγορία και ηλικία που βρίσκονται). Το ίδιο ισχύει για την διάρκεια και την δομή της προπόνησης. Στην ουσία, ένα παιδί που πραγματικά θέλει να ασχοληθεί με τον πρωταθλητισμό, το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του είναι αφιερωμένο στην προπόνηση. Αυτή είναι η ζωή του, και κάπου μέσα στην προπόνηση κάνει και κάτι άλλο, μαθήματα για το σχολείο, βόλτα με τους φίλους κλπ. Δεν το κουράζει αυτό, το αντίθετο, με την άσκηση ξεχνιέται και φεύγουν όλα! Κάθε παιδί παθιασμένο με το άθλημά του είναι ευτυχισμένο, όπως και κάθε ενήλικας είναι ευτυχισμένος όταν κάνει την δουλειά που αγαπάει.

Δεύτερο: Εξειδικευμένη διατροφή. Πολύ σημαντικό σημείο είναι διατροφή. Γίνεται μια σύγχρονη μητέρα να μαγειρεύει για όλους στην οικογένεια ξεχωριστά σύμφωνα με τις ανάγκες του καθενός; Προφανώς όχι. Όποτε, όλη οικογένεια μπαίνει στον δρόμο ορθής διατροφής. Πραγματικά δεν ξέρω αν υπάρχει άθλημα που να μην παίζουν κανένα ρόλο τα κιλά... ίσως μόνο το σκάκι. Σε όλα τα αθλήματα λίγο-πολύ πρέπει να διατηρείς ένα συγκεκριμένο βάρος σώματος. Αλλά, μιλώντας εδώ για τη ρυθμική γυμναστική, η αθλήτρια πρέπει να έχει ένα βάρος μέσα στα καθορισμένα πλαίσια για να μην τραυματίζεται το σώμα. Όποτε, είναι σημαντικό να υπάρχει μια διατροφή που να επιτρέπει το παιδί να έχει δυνάμεις, να αντέχει τις πολύωρες προπονήσεις, να έχει όλα αυτά που χρειάζεται ο αναπτυσσόμενος οργανισμός και να μην παχαίνει ανεξέλεγκτα. Ακόμα και η ποσότητα νερού μετριέται, μην πάθει το παιδί αφυδάτωση ή κατακράτηση υγρών! Δύσκολο κομμάτι διατροφή και επειδή συνδέεται άμεσα με την υγεία του παιδιού, καλό είναι να υπάρχει ένας τακτικός έλεγχος από τους εξειδικευμένους αθλίατρους και φυσικά ή διατροφή να συντάσσεται για κάθε παιδί ξεχωριστά σύμφωνα με την ηλικία και της ανάγκες του από έναν ειδικό διατροφολόγο. Πρέπει να θυμόμαστε πως, κάθε άθλημα έχει τις ιδιαιτερότητες του. Όποτε, ένα κορίτσι δέκα χρονών που κάνει στίβο, δεν μπορεί να τρώει το ίδιο με ένα κορίτσι ίδιας ηλικίας που κάνει Ρυθμικη γυμναστική. Δεν το αφήνουμε στην τύχη το παιδί. «Μα αυτό σημαίνει επιπλέον έξοδα!» θα πει κάποιος και θα έχει απόλυτο δίκιο Ναι. Η σοβαρή και σωστή ενασχόληση με τον αθλητισμό σημαίνει έξοδα.

Τρίτο: Οικονομικές υποχρεώσεις. Το τρίο σημαντικό κομμάτι είναι η οικονομικές υποχρεώσεις των γονιών του κάθε παιδιού που μπαίνει στην διαδικασία να ασχοληθεί με τον αθλητισμό ως πρωταθλητισμό. Τι να πρώτο πούμε εδώ; Τις καθημερινές μετακινήσεις; Τα έξοδα ενδυμασίας; Να το δούμε λίγο αυτό το σημείο: το παιδί πρέπει απαραιτήτως να έχει σωστά ρούχα για την προπόνηση. Νομίζω είναι απολύτως κατανοητό και λογικό πως δεν μπορεί κάποιος να αθλείται στο μπάσκετ ή το ποδόσφαιρο με τις μπότες, ή η κολυμβήτρια να προπονείται με το μαγιό της παραλίας. Το ίδιο ισχύει για κάθε άθλημα. Ο σωστός ρουχισμός με όλα τα παρελκόμενα παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Και εκτός από τις προπονήσεις υπάρχουν και ρούχα για τους αγώνες. Μπορεί να κάνει το παιδί προπόνηση και αγώνες με τα ίδια ρούχα; Όχι, συνήθως δεν μπορεί, και δεν θα αναλύσω τους λόγους επειδή για αυτό αξίζει να γραφτεί ένα ξεχωριστό άρθρο.

 DSC8509

Τα έξοδα αθλητικών οργάνων. Στην ρυθμική, ένα όργανο για τους αγώνες, εγκεκριμένο από τη FIG κοστίζει γύρω στα 60-100€ το πιο οικονομικό, και είναι πέντε τα όργανα. Φυσικά τα όργανα πρέπει να ανανεώνονται λόγω φθοράς ή αναπτύξης της αθλήτριας, επειδή συνάδουν με το ύψος. Εκτός από αυτά που είναι για τους αγώνες υπάρχουν και διάφορα βοηθητικά όργανα όπως τα λάστιχα, τα βαράκια, τα τουβλάκια, οι δίσκοι ισορροπίας και πολλά άλλα. Όλα αυτά θεωρούνται απαραίτητος εξοπλισμός.

Τα έξοδα των αγώνων είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο. Οι αγώνες της Ε.Γ.Ο. γίνονται σε όλη την Ελλάδα. Υπάρχουν τουρνουά που γίνονται στο εξωτερικό και είναι πολύ καλό για τον αθλητή/αθλήτρια να συμμετέχει σε τέτοιες διοργανώσεις. Σε κάθε περίπτωση όμως, αγώνας σημαίνει μετακίνηση, διαμονή, φαγητό, και έξοδα συμμετοχής στον αγώνα. Να διευκρινίσω ότι στην Ρυθμική, κάθε αθλήτρια πληρώνει την συμμετοχή της στον αγώνα ανά όργανο. Αν υπάρχει ανάγκη το παιδί μπορεί να κάνει κάποια ιδιαίτερα μαθήματα-προπονήσεις κλπ,  θα υπάρξουν επιπρόσθετα έξοδα.

Ο δρόμος της επιτυχίας

Μπορεί εύκολα να κατανοήσει κανείς, πως, δρόμος της επιτυχίας για έναν αθλητή είναι πολύ δύσκολος από κάθε πλευρά. Μακάρι στην χώρα μας να γίνει κάποια στιγμή αυτό που λένε στο εξωτερικό, «σχολές Ολυμπιακής προετοιμασίας». Είναι κρατικές σχολές στις οποίες μπαίνουν επίλεκτα για το κάθε άθλημα παιδιά, μένουν εκεί εσώκλειστα, με πλήρη υποτροφία από το κράτος. Εκεί κοιμούνται, τρώνε, έχουν το σχολείο το οποίο εναρμονίζεται με τις προπονήσεις και τους αγώνες των παιδιών. Υπάρχουν γιατροί, διατροφολόγοι, εκπαιδευτικοί που ασχολούνται με τα παιδιά τις ώρες ελεύθερες από το σχολείο και τις προπονήσεις. Φυσικά υπάρχουν πλυντήρια-στεγνωτήρια, χώρος αναψυχής και όλα αυτά που είναι απαραίτητα για την υγιεινή των αθλητών και των αθλητριών.

Και σκέφτομαι (φαντάζομαι κι εσείς όλοι που διαβάζετε), αφού, χωρίς κάτι τέτοιο να υπάρχει στην χώρα μας, οι Ελληνίδες αθλήτριες καταφέρνουν τόσα πολλά κατακτώντας θέσεις στην παγκόσμια αθλητική κατάταξη, πόσο καλύτερες επιδόσεις θα έχουν με μια τέτοια υποστήριξη του κράτους για την κάθε αθλητική Ομοσπονδία;

(φωτογραφίες: Adonis Keramidas)


  • Άννα Ιλίνα
  • Η Άννα Ιλίνα είναι Kαθηγήτρια χορού και χορεύτρια, απόφοιτη του ΕΚΠΑ, τμήματος ΦΠΨ με ειδίκευση στην Ψυχολογία, τελειόφοιτη μεταπτυχιακή φοιτήτρια του τμήματος χορογραφίας του πανεπιστημίου Δοστογιέβσκι (Ρωσία), πρώην αθλήτρια ρυθμικής γυμναστικής. Ως χορεύτρια συμμετείχε σε παραστάσεις όπως «Καρυοθραύστης», «Ωραία Κοιμώμενη». Συνεργάζεται ως αρθογράφος με το gymnast.gr από το 2018