•  

"Κύκλοι" που κλείνουν στη ρυθμική γυμναστική

22894350 1431746910208479 3741241852353816401 nΤης Ευδοξίας Κοσμίδου

Πριν από λίγες μέρες ολοκληρώθηκε ένα ακόμη Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (το 37ο), κατά γενική ομολογία θα το χαρακτηρίζαμε ως το πιο δύσκολο όλων των εποχών.

Δύσκολο γιατί ακολούθησε για πολλές χώρες το μουδιασμένο βήμα μετά από μια φάση απομόνωσης λόγω της πανδημίας (COVID 19), γιατί ήταν το Πρωτάθλημα πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες ( οι οποίοι θα γίνουν με παράταση ενός χρόνου) και γιατί για κάποιες αθλήτριες και χώρες ήταν η τελευταία ευκαιρία διεκδίκησης μιας θέσης συμμετοχής στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Ενώ οι χώρες και οι αθλήτριές τους, έπρεπε να ξεκινήσουν την προετοιμασία για τον επόμενο Ολυμπιακό κύκλο, κλήθηκαν να συνεχίσουν τον προηγούμενο. Για όσους ασχολούνται με την προπονητική, γνωρίζουν πολύ καλά πόσο δύσκολο είναι αυτό, για όσους δεν ασχολούνται θα πρέπει να το μάθουν. Είναι σαν να ανεβαίνεις μια κορυφή και μόλις πας να την πατήσεις σου ανακοινώνουν ότι υπάρχει ακόμη μια απόσταση που πρέπει να βρεις δυνάμεις να τη διανύσεις. Σε αυτά οφείλονται πολλά από τα λάθη που έκαναν οι αθλήτριες, που για κάποιους ήταν σασπένς, αλλά στην πραγματικότητα ήταν απόρροια όλων αυτών των δύσκολων συνθηκών και συγκυριών.

Αμέσως μετά την ολοκλήρωση του αγώνα, στα φώτα της δημοσιότητας (των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης - γιατί δυστυχώς αυτή είναι η προβολή του αθλήματος) ήρθαν ανακοινώσεις αθλητριών για εγκατάλειψη της ενεργούς αθλητικής δράσης. Πάντα συνέβαινε και θα συμβαίνει αυτό. Όμως είναι αφορμή να δούμε μερικά ενδιαφέροντα σημεία. Ο λόγος της αθλητικής αποδέσμευσης τη δεδομένη στιγμή, μπορεί να έχει πολλές αιτίες:

Κάθε Ολυμπιακός Κύκλος είναι ένας σημαντικός κύκλος για τις αθλήτριες (ο σημαντικότερος, ας μην κοροϊδευόμαστε). Όλοι οι κύκλοι της ζωής μας πρέπει και θέλουμε να «κλείνουν» ολοκληρωμένοι. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι ορόσημο, και αν έχεις κατακτήσει τη συμμετοχή σου περιμένεις το όνειρο. Αν δεν έχεις τις επιδόσεις να προκριθείς, είτε διεκδικείς τη συμμετοχή στο όνειρο μέχρι την τελευταία στιγμή, γιατί ξέρεις καλά ότι ένα διάστημα 4 ετών (για τους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες) είναι μεγάλο για να προσπαθήσεις για τους επόμενους. Για την αθλήτρια που κάνει πρωταθλητισμό, το διάστημα αυτό είναι τεράστιο. «Τεράστιο» για να επενδύει καθημερινά πολύ χρόνο και κόπο (σωματικό, γνωστικό, συναισθηματικό), γιατί έτσι είναι οι απαιτήσεις του αθλήματος. Γιατί τα 4 χρόνια σημαίνουν ότι ήσουν έφηβη και θα έχεις περάσει στην ενηλικίωση, ή αν ήσουν στην ενηλικίωση θα φτάσεις στην ηλικία που οι συνομήλικοί σου θα ολοκληρώνουν τις σπουδές τους, θα ανοίγουν τα επαγγελματικά φτερά τους, θα δημιουργούν την οικογένειά τους.....θα είναι δηλαδή σε μια νέα ζωή! Και πρέπει να αποφασίσει...

Για κάποιες άλλες αθλήτριες που οι Ολυμπιακοί είχαν πάψει από καιρό (ή και χρόνια) να είναι στόχος, το ζητούμενο ήταν να ολοκληρώσουν την αθλητική τους πορεία με έναν μεγάλο αγώνα, με μια κορύφωση, έχοντας προαποφασίσει ότι ο καιρός που τα κορμάκια θα κρεμαστούν στην «ντουλάπα» κοντεύει. Για κάποιες άλλες η αποδέσμευση μετά το Πανευρωπαϊκό αποφασίστηκε ως φυσική ροή, καθώς βλέπουν-νοιώθουν-συμβιώνουν- με μια νέα γενιά που έχει «φόρα», αντοχές, και δυναμική.

Τα ζητούμενα ερωτήματα είναι δύο (για τη στιγμή αυτή):

Ποια βοήθεια παρέχει η κάθε χώρα, η κάθε Ομοσπονδία για τη στιγμή αυτή της αποδέσμευσης, καθώς η ζωή της αθλήτριας που έχει περάσει περισσότερες ώρες μέσα στο γυμναστήριο από ότι στο σπίτι της; Πόσο έχουν υποστηριχθεί για να γίνει η μετάβαση με φυσικό τρόπο; Η αθλητική αποδέσμευση αποφέρει αλλαγές στον κοινωνικό και συναισθηματικό κόσμο της αθλήτριας (Kerr et al., 2006; Lally, 2007). Αυτό είναι ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ κεφάλαιο, που απλώς εδώ το αναφέρουμε.
Και αν η αθλήτρια δεν έχει ολοκληρώσει τον αθλητικό της κύκλο; Τί στήριξη υπάρχει για αυτές; Επίσης από μόνο του είναι ένα σημαντικό κεφάλαιο, στο οποίο όλοι πρέπει να προβληματιστούν και να δράσουν.

Τους δύο αυτούς προβληματισμούς τους θέτουμε εδώ και υποσχόμαστε να τους αναλύσουμε άλλη φορά, αφού ο καθένας από εμάς (από όποια μεριά και αν είναι: αθλήτρια- προπονήτρια- παράγοντας- γονέας) σκεφτεί ...λίγο...όχι πολύ, αναγνωρίζοντας όμως με θάρρος τι θα μπορούσε να κάνει ΑΥΤΟΣ ή ΑΥΤΗ, και όχι οι άλλοι.


107849087 2730321303739547 1382494921888507037 oΗ Ευδοξία Β. Κοσμίδου είναι ΕΕΠ ΤΕΦΑΑ ΑΠΘ - Θεσσαλονίκης
Προπονήτρια, Κριτής Ρυθμικής Γυμναστικής