Πέντε κανόνες επιτυχίας στους αγώνες γυμναστικής
Της Άννας Ιλίνας
Θεωρώ πως είναι χρήσιμο να τονίσω στους αναγνώστες πώς γράφω το άρθρο σκεπτόμενη την ρυθμική γυμναστική, το άθλημα που ξέρω καλύτερα και με το οποίο δουλεύω. Πιστεύω όμως ότι πολλά από τα παρακάτω μπορούν να ειπωθούν για κάθε άθλημα. Όλοι μας έχουμε δει πως κάποιες αθλήτριες είναι πιο σταθερές στις επιδόσεις τους κάποιες όχι. Ας σκεφτούμε τι θα μπορούσαμε να απαντήσουμε στην ερώτηση «Γεννιέσαι πρωταθλήτρια ή γίνεσαι;»... Η απάντηση είναι γίνεσαι. Πως; Με τον ίδιο τρόπο πως κάποιος γίνεται πετυχημένος γιατρός, λαμπρός επιστήμονας κλπ. Ο τρόπος αυτός δεν είναι τίποτε άλλο από την δουλειά με τον εαυτό σου, μια συνεχόμενη προσπάθεια για αυτοβελτίωση και αυτοεξέλιξη.
Βέβαια σε κάθε αρχή χρειάζεται καθοδήγηση. Τον ρόλο μέντορα για κάθε αθλήτρια τον έχει πάντα η προπονήτριά της, οι γονείς παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο υποστήριξης και ενθάρρυνσης μιας αθλήτριας έξω από τον αθλητικό χώρο. Ωστόσο ζούμε σε μια περίοδο μετά την πανδημία, όπου πολλές από τις αθλήτριες έχουν χάσει την πολύτιμη επαφή με τις προπονήτριές τους. Ως συνέπεια αυτού αρχίζουν και χάνουν την πίστη στον εαυτό τους και τον στόχο. Έτσι πιστεύω πως θα είναι πολύ βοηθητικό να δώσω κάποιους άξονες, ας τους πούμε «Οι 5 κανόνες επιτυχίας».
Κανόνας 1: Η Πειθαρχεία. Ωράριο-διατροφή-έλεγχος σωματικού βάρους.
Είναι πολύ σημαντικό για μια αθλήτρια να έχει ένα λειτουργικό καθημερινό πρόγραμμα. Να ξυπνάει και να πηγαίνει για ύπνο σταθερές ώρες. Κάθε καλή αθλήτρια ξέρει πόσο σημαντικό είναι να είναι ξεκούραστη σε κάθε προπόνηση για την καλύτερη επίδοση ώστε να προετοιμαστεί άψογα για τους αγώνες. Πρέπει να τονίσουμε επίσης πως από την άποψη ψυχοφυσιολογίας πιο εύκολο είναι να συμβεί κάποιο ατύχημα όταν είμαστε κουρασμένοι επειδή αντανακλαστικές λειτουργίες επιβραδύνονται.
Άλλος ένας σημαντικός παράγοντας επιτυχίας είναι η διατροφή. Γιατί την εντάσσω στην «Πειθαρχεία»; Επειδή είναι θέμα αυτοέλεγχου το να φάει αθλήτρια αυτό που πρέπει, τις ώρες που πρέπει χωρίς να πέφτει σε παγίδες «Δεν θα φάω για να αδυνατήσω», «θα φάω γλυκό που δεν με βλέπει κανείς», «Έχω φάει αλλά θέλω να φάω και άλλο επειδή είναι το αγαπημένο μου» κλπ.
Ως φυσική συνέχεια του θέματος της σωστής διατροφής στα πλαίσια της πειθαρχίας έρχεται το θέμα του τακτικού ελέγχου βάρους του σώματος. Οι περισσότερες αθλήτριες φοβούνται την ζυγαριά επειδή δεν καταλαβαίνουν τον πραγματικό λόγο για τον οποίο ζυγίζονται. Όταν έχουμε να κάνουμε με τόσο έντονες ασκήσεις όπως είναι στην ρυθμική το βάρος πρέπει να είναι αυτό που συνιστούν αθλίατροι για να μπορεί ένα παιδί να ασκείται χωρίς να επιβαρύνει τον οργανισμό του. Υπάρχει ένας πίνακας με τις ενδείξεις για κάθε ηλικία, ύψος κλπ. Οι προπονήτριες τον ξέρουν και ελέγχουν με βάση αυτόν για να έχουν μια εικόνα για την υγεία της αθλήτριας. Αν βλέπουν πως ξαφνικά το βάρος αλλάζει είτε αυξάνοντας είτε μειώνοντας, είναι σημάδι πως κάτι δεν πάει καλά και θέλει προσοχή, ή ακόμα και περισσότερος ιατρικός έλεγχος.
Σημειώνουμε, λοιπόν, πως για καλύτερες επιδόσεις και μεγαλύτερη ασφάλεια μια αθλήτρια πρέπει να είναι ξεκούραστη να τρώει σωστά, να ελέγχει τακτικά το βάρος της, το οποίο θα βλέπουν να αλλάζει σταδιακά σύμφωνα με την ηλικία.
Κανόνας 2: Στόχοι και σχέδιο εκπλήρωσης των στόχων.
Κάθε προπονήτρια έχει ένα πλάνο προπόνησης. Έχουμε πει όμως πως η επιτυχία είναι μόνο κατά ένα ποσοστό δουλειά της προπονήτριας μεγαλύτερο κομμάτι είναι στα χέρια του κάθε κοριτσιού. Πώς να το κάνει ένα παιδί; Πολύ απλά, με ένα ημερολόγιο.
Κάποτε, όταν ήμουν αθλήτρια είχαμε κάθε μία ένα ημερολόγιο, όπου γράφαμε τα όνειρα μας, τι θέλουμε να πετύχουμε, τι κάναμε σήμερα για να πετύχουμε αυτό που θέλουμε. Ήταν πολύ λειτουργικό τότε, και θυμάμαι πως μου άρεσε να σκέφτομαι, να κάνω κριτική στον εαυτό μου, να βάζω τις σκέψεις μου σε μία σειρά. Πολλά χρόνια αργότερα έμαθα πως το ημερολόγιο παραμένει μια από τις καλύτερους μεθόδους αναστοχασμού και αυτοαξιολόγησεις. Δεν χρειάζεται να γράφει κανείς πολλά αρκεί να είναι ειλικρινής με τον εαυτό του και να βάζει στόχους μόνος του, χωρίς να εμπλέκονται ενεργά άλλοι (πχ γονείς).
Κανόνας 3: Υψηλή αυτοεκτίμηση.
Είναι πολύ σημαντικό μία αθλήτρια να έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό της, να πιστεύει ότι θα τα πάει καλά στην προπόνηση και στους αγώνες. Δεν μπορώ να κουράζω τον αναγνώστη με ψυχολογικές αναλύσεις θα πω μόνο πως αυτοεκτίμηση ενός παιδιού είναι συνολική δουλεία των φίλων και της ευρύτερης οικογένειας, των εκπαιδευτικών και των προπονητριών, με καθοριστικό ρόλο όμως να παίζουν οι γονείς του παιδιού. Εδώ θεωρώ χρήσιμο να τονίσω πως ο ρόλος του γονέα να είναι γονέας για το παιδί του.
Κανόνας 4: Συνεργασία γονέα και προπονήτριας.
Γονέας πρέπει να είναι αυτός που θα βοηθήσει το παιδί να οργανώσει την ημέρα του, να βάλει όρια, να ετοιμάσει φαγητό, να φροντίσει το παιδί να είναι στην ώρα του στην προπόνηση κλπ. Το πιο σημαντικό όμως είναι να εκδηλώνει ο ίδιος γονέας εμπιστοσύνη στην προπονήτρια. Είναι ενήλικας που για να κάνει αυτή την δουλειά έχει σπουδάσει, εκτός αυτού έχει χρόνια προσωπικής εμπειρίας ως αθλήτρια και ως προπονήτρια, με συνεχόμενη ροή μετεκπαίδευσης και επιμόρφωσης οπότε ξέρει τι κάνει. Όλοι μας αγαπάμε τα παιδιά μας και θέλουμε το καλύτερο για αυτά, αλλά πρέπει να καταλάβει ο κάθε γονέας πως και οι προπονήτριες αγαπάνε τα παιδιά μας και θέλουν να είναι καλά και πετυχημένα. Το μετάλλιο το παίρνει το παιδί και όχι η προπονήτρια.
Κανόνας 5: Συμμετοχή στους αγώνες.
Ναι! Μπορεί να ακούγεται αστείο, αλλά για να υπάρχει επιτυχία στους αγώνες πρέπει να συμμετέχεις στους αγώνες. Σε όσες περισσότερες διοργανώσεις μπορεί να πάρει μέρος το παιδί τόσο το καλύτερο. Είναι μια ανεκτίμητη εμπειρία και χαρά για κάθε αθλήτρια. Αρκεί να το βλέπει έτσι το παιδί, χωρίς άγχος που παραλύει, χωρίς κλάματα ότι δεν τα πήγε καλά. Πρέπει να θυμάται όταν πάει στους αγώνες που η μόνη που έχει να αποδείξει κάτι είναι η ίδια. Είναι η στιγμή της αλήθειας για τον εαυτό της. Δούλεψε αρκετά και σταθερά ή χρειάζεται λίγη ακόμα προσπάθεια.
Οι αγώνες είναι ένα σημείο που όλα μηδενίζονται, κατακτάς το αποτέλεσμα και ξεκινάς την βελτίωση για να γίνεις ακόμα καλύτερη. Ναι, μπορεί να έχεις βγει πρώτη, αλλά με το που κατέβεις από το ύψος του βάθρου, γίνεσαι πάλι όπως όλοι και ξεκινάς ετοιμασία για τον επόμενο, επειδή όλοι ξανά μπαίνουν στην γραμμή εκκίνησης. Αν θα φτάσεις πρώτη εξαρτάται από εσένα.
Αυτά είναι «τα μυστικά της επιτυχίας»! Πιστεύω πως μπορείς να ξεκινήσεις να εφαρμόζεις τους κανόνες αυτούς από σήμερα κιόλας! Είναι δύσκολο; Όχι! Αρχίζουμε λοιπόν, και δεν ξεχνάμε ότι τίποτα δεν γίνεται μαγικά για να ανέβεις στο βάθρο χρειάζονται επιμονή και πιστή στον εαυτό σου.
-
Η Άννα Ιλίνα είναι Kαθηγήτρια χορού και χορεύτρια, απόφοιτη του ΕΚΠΑ, τμήματος ΦΠΨ με ειδίκευση στην Ψυχολογία, τελειόφοιτη μεταπτυχιακή φοιτήτρια του τμήματος χορογραφίας του πανεπιστημίου Δοστογιέβσκι (Ρωσία), πρώην αθλήτρια ρυθμικής γυμναστικής. Ως χορεύτρια συμμετείχε σε παραστάσεις όπως «Καρυοθραύστης», «Ωραία Κοιμώμενη». Συνεργάζεται ως αρθογράφος με το gymnast.gr από το 2018