Ευρωπαϊκό ενόργανης, δύο ξεπεσμένοι θρύλοι επιστρέφουν στο βάθρο

Της Χριστίνας Φιλιππάκη

Μέχρι πριν λίγους μόλις μήνες θα ήταν δύσκολο να φανταστούμε τον ευρωπαϊκό τελικό ομάδων του 2020 χωρίς τη Ρωσία, τη Μεγάλη Βρετανία, τη Γαλλία, την Ιταλία, τη Γερμανία, την Ολλανδία και το Βέλγιο.

Πρόκειται για τις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης που έχουν κερδίσει την πολυπόθητη πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκυο και έχουν κατακτήσει σημαντικές διακρίσεις τα τελευταία χρόνια. Όμως, όλες οι παραπάνω χώρες επέλεξαν να αποσυρθούν από το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Μερσίνης, αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο για τους δύο ξεπεσμένους θρύλους της γυμναστικής, την Ουκρανία και τη Ρουμανία. Παρά την απουσία των κορυφαίων ομάδων, ο τελικός αυτός ήταν κάθε άλλος παρά βαρετός, μιας και εξελίχθηκε σε μία συναρπαστική μάχη, όπου το κάθε δέκατο μπορούσε να κάνει τη διαφορά.

Η ομάδα της Ρουμανίας κυριάρχησε στα προκριματικά, με την Ουκρανία και την Ουγγαρία να την ακολουθούν. Την εξάδα του τελικού συμπλήρωσαν η Τουρκία, η Τσεχία και η Κροατία. Αξίζει να γίνει μια ιδιαίτερη αναφορά στην ομάδα του Λουξεμβούργου, που παρά το μικρό μέγεθος της χώρας τους, την ανύπαρκτη ιστορία τους στο άθλημα και το χαμηλό επίπεδο δυσκολίας τους, έδωσαν μία αξιέπαινη μάχη και βρέθηκαν στην έβδομη θέση, μόλις εφτά δέκατα μακριά από την πρόκριση στον τελικό. Τελικά όμως, η Κριστίνα Ζβίκερ κατόρθωσε να κρατήσει την Κροατία μέσα στην προνομιούχο εξάδα με ένα εξαιρετικό πρόγραμμα στη δοκό ισορροπίας.

Στον τελικό ομάδων, η Ρουμανία και η Ουκρανία βρίσκονταν σε απόσταση αναπνοής μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Η Ρουμανία, που συγκέντρωσε την υψηλότερη βαθμολογία στα προκριματικά, ξεκίνησε δυναμικά, με τρία γιουρτσένκο με διπλή περιστροφή, τα δύο από τα οποία (Γιορντάκε, Σφιρίνγκου) ήταν εξαιρετικά. Η Ουκρανία απάντησε με δύο μέτρια yurchenko με μονή περιστροφή (Χουμπάρεβα, Μπατσίνσκα) και ένα δυνατό γιουρτσένκο με διπλή περιστροφή (Μότακ), μένοντας στη δεύτερη θέση. Τα πράγματα άλλαξαν όταν η Ρουμανία ήρθε αντιμέτωπη με τον μεγαλύτερο εχθρός της: το δίζυγο. Η Σταντσιουλέσκου συγκέντρωσε μόλις 9.8 βαθμούς μετά από ένα καταστροφικό πρόγραμμα με δύο πτώσεις και η υποσχόμενη Σφιρίνγκου είχε επίσης σημαντικές αστοχίες. Η Γιορντάκε, για μια ακόμη φορά, κλήθηκε να κουβαλήσει την ομάδα στους ώμους της και παρουσίασε ένα δυνατό πρόγραμμα, που όμως δεν μπόρεσε να αναιρέσει τη ζημειά που είχε ήδη γίνει. Οι Ουκρανές αθλήτριες εκμεταλλεύτηκαν πλήρως αυτή την ευκαιρία, με τις Μότακ και Μπατσίνσκα να παρουσιάζουν αξιοπρεπή προγράμματα σε ένα όργανο που δεν αποτελεί το δυνατό τους σημείο και την Βαρίνσκα να ξεπερνάει τα προβλήματα που είχε στα προκριματικά και να παρουσιάζει ένα πρόγραμμα με μειωμένη δυσκολία αλλά σταθερή εκτέλεση.

Και οι δύο ομάδες είχαν προβλήματα στη δοκό ισορροπίας, με τις Ρουμάνες Σφιρίνγκου και Τρίνκα (Ρουμανία) να έχουν αστάθειες και την Ουκρανή Μότακ να πέφτει από τη δοκό στον εξαιρετικό δύσκολο συνδυασμό της (μπροστινής χειροκυβίστησης + μπροστινό σάλτο σε δίπλωση). Η Γιορντάκε επανέφερε τη Ρουμανία στον αγώνα με ένα από τα καλύτερα προγράμματα της βραδιάς. Η τελική μάχη δόθηκε στις ασκήσεις εδάφους. Η Ουκρανία βρισκόταν στην πρώτη θέση, περίπου ένα βαθμό μπροστά από τη Ρουμανία που όμως διέθετε υψηλότερο επίπεδο δυσκολίας στο συγκεκριμένο όργανο. Η Ουκρανία πήρε την αμφιλεγόμενη απόφαση να μη χρησιμοποιήσει τη Μότακ, που έπεσε στα προκριματικά, αλλά την Χουμπάρεβα, που διαθέτει πολύ χαμηλότερο επίπεδο δυσκολίας και λιγότερη εμπειρία. Τελικά, η Χουμπάρεβα απέδειξε την αξία της με ένα αξιοπρεπέστατο πρόγραμμα που περιλάμβανε ένα όμορφο διπλό αραβικό σάλτο, ενώ η βετεράνος της ομάδας, Ανγκελίνα Ραντιβίλοβα προσγείωσε όλες τις δύσκολες ακροβατικές ασκήσεις της (διπλό αραβικό σάλτο, 1.5 περιστροφή + τριπλή περιστροφή) και η Βαρίνσκα εκτέλεσε το σχετικά εύκολο πρόγραμμά της χωρίς αστοχίες. Στη Ρουμανική πλευρά, η Σταντσιουλέσκου κατάφερε να επανέλθει μετά την καταστροφή του διζύγου και να παρουσιάσει ένα όμορφο πρόγραμμα, ενώ η Αντόνια Ντούτα παρουσίασε δυναμικές ακροβατικές ασκήσεις (διπλό αραβικό, τριπλή περιστροφή) και κατέκτησε καρδιές με την εκφραστικότητα και την ενέργειά της. Η τελευταία αθλήτρια στο ταπί, Λαρίσα Γιορντάκε έκανε ένα σημαντικό λάθος στην τρίτη της διαγώνιο, όπου εκτέλεσε μία διπλή περιστροφή αντί για έναν συνδυασμό 2.5 περιστροφών + μπροστινού σάλτου. Αυτό το λάθος της κόστισε μισό βαθμό από την αρχική της αξία, διότι το μπροστινό σάλτο είναι ένα από τα απαιτούμενα στοιχεία που πρέπει να συμπεριλαμβάνονται σε κάθε πρόγραμμα. Αυτό το μπροστινό σάλτο ήταν και η διαφορά ανάμεσα στο χρυσό και το ασημένιο. Η Ουκρανία κατέκτησε το πρώτο ευρωπαϊκό χρυσό ομαδικό μετάλλιο στην ιστορία του προγράμματός της και η Ρουμανία βρέθηκε στη δεύτερη θέση.

Την τρίτη θέση κατέκτησε η ομάδα της Ουγγαρίας, που ξεχώρισε ιδιαίτερα στο άλμα και το δίζυγο. Όπως ήταν αναμενόμενο, η Ζοφία Κόβακς έπαιξε σημαντικό ρόλο στη νίκη της ομάδας, εκτελώντας ένα εξαιρετικό γιουρτσένκο με διπλή πιρουέτα και ένα φανταστικό πρόγραμμα διζύγου που κέρδισαν δύο από τις υψηλότερες βαθμολογίες της ημέρας. Η Μίρτιλ Μάκοβιτς είχε μία πτώση στις ασκήσεις εδάφους αλλά επανήλθε δυναμικά στο δίζυγο, η βετεράνος Ντορίνα Μπότσογκο ήταν σταθερή στο άλμα (γιουρτσένκο με μονή περιστροφή) και στο έδαφος (διπλό μπροστινό σάλτο), ενώ η Ζόγια Σέκελυ παρουσίασε ένα δυναμικό πρόγραμμα στο δίζυγο. Αξίζει να σημειωθεί πως η χώρα κατάφερε αυτή την επιτυχία παρά την απουσία της ευρωπαϊκής πρωταθλήτριας Μπογκλάρκα Ντεβάι που δυστυχώς υπέστη σοβαρό τραυματισμό τον προηγούμενο μήνα. Η Ουγγαρία είναι μια ομάδα που έχει σημειώσει εξαιρετική πρόοδο τα τελευταία χρόνια και παρόλο που το περιθώριο βελτίωσης είναι μεγάλο, είμαι σίγουρη ότι οι αθλήτριες έχουν ένα λαμπρό μέλλον μπροστά τους.
Στο τέλος του τελικού οι δύο κορυφαίες ομάδες είχαν δάκρια στα μάτια. Όμως, στην περίπτωση της Ουκρανίας, επρόκειτο για δάκρια χαράς, ενώ για τη Ρουμανία ήταν δάκρια απογοήτευσης.

Είναι δύσκολο να μείνει κανείς ασυγκίνητος αν αναλογιστεί την πλούσια ιστορία, αλλά και τα πρόσφατα προβλήματα της ουκρανικής γυμναστικής, που έχει υποφέρει λόγω της οικονομικής και πολιτικής κατάστασης στη χώρα. Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενη για την εικοσιεννιάχρονη Ανγκελίνα Ραντιβίλοβα η οποία έχει βιώσει την παρακμή της ουκρανικής γυμναστικής σε μεγαλύτερο βαθμό από οποινδήποτε άλλον, αλλά και για την Ντιάνα Βαρίνσκα, οι επιτυχίες της οποίας υπήρξαν ο προάγγελος της επιστροφής της ομάδας. Παράλληλα, είμαι ενθουσιασμένη για τα νεώτερα μέλης της ομάδας, που ξεκινάνε την καριέρα τους με μία μεγάλη επιτυχία και θα απολαύσουν τα οφέλη που αυτή θα επιφέρει. Σίγουρα, τα αποτελέσματα θα ήταν διαφορετικά αν η Ρωσία, η Γαλλία και η Ιταλία είχαν αγωνισθεί. Όμως, το επίτευγμα της ομάδας παραμένει εξαιρετικά σημαντικό, τόσο για την αυτοπεοποίηθη των αθλητριών, όσο και την χρηματοδότηση του προγράμματός της, που κατά πάσα πιθανότητα θα αυξηθεί χάρη σε αυτό το αποτέλεσμα.

Τι να πει κανείς για τη Ρουμανία.... Είναι ξεκάθαρο ότι οι νεαρές αθλήτριες βρίσκονταν υπό τεράστια πίεση να φέρουν στη χώρα τους το χρυσό ώστε να θέσουν τα θεμέλια για την ανάκτηση του προγράμματός τους. Είναι ξεκάθαρο ότι η Γιορντάκε, που επέστρεψε στο ταπί μετά από τρία χρόνια τραυματισμών, δεν ήθελε τη δεύτερη θέση. Ο τελικός του πρωταθλήματος μάς έδειξε ότι τα προβλήματα που οδήγησαν στην παρακμή της ρουμανικής γυμναστικής είναι ακόμα παρόντα. Για μια ακόμη φορά η Γιορντάκε αναγκάστηκε να κουβαλήσει την ομάδα, ενώ όλα γύρω της διαλύονταν, για μια ακόμη φορά το δίζυγο αποτέλεσε το βασικό πρόβλημα και για μια ακόμη φορά, η σταθερότητα και η αυτοπεποίηση που αποτέλεσε την πηγή της επιτυχίας της Ρουμανίας στο παρελθόν ήταν απούσες. Όμως αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι η ομάδα βρίσκεται σε πολύ καλύτερη κατάσταση απ’ ότι ήταν τα τελευταία χρόνια. Μετά από καιρό, υπάρχει ένας αξιόλογος αριθμός αθλητριών που έχουν δυνατότητες. Η Σταντσιουλέσκου, η Σφιρίνγκου, η Ντούτα, αλλά και η Άνα Μαρία Μπαρπόσου, που κυριάρχησε στον αγώνα των νεανίδων, κερδίζοντας όλα τα χρυσά μετάλλια, είναι νέες, εξαιρετικές, ανερχόμενες αθλήτριες. Η Γιορτνάκε, που είναι πλέον ένας θρύλος της ρουμανικής γυμναστικής έχει επιστρέφει. Η βελτίωση στην τεχνική, τη δυσκολία και την εκτέλεση των αθλητριών στο δίζυγο είναι προφανής, αν και την κρίσιμη στιγμή τους έλλειπε η σταθερότητα. Η θέληση για χρυσό είναι ξεκάθαρα εδώ. Ο τελικός ομάδων δεν έφερε το επιθυμητό αποτέλεσμα και η επιστροφή της Ρουμανίας στο χάρτη της γυμναστικής σίγουρα θέλει πολύ δουλειά. Όμως, τα πρώτα βήματα έχουν ήδη γίνει. 

Μπορείτε να παρακολουθήσετε ολόκληρο τον αγώνα εδώ:

Και εδώ μπορείτε  να βρείτε βίντεο από τα προγράμματα των αθλητριών στα παρακάτω κανάλι.

https://www.youtube.com/channel/UCqaSx46XqYBfh1xJ1HltIYg