•  

Ενόργανη γυμναστική γυναικών, ένα διαφορετικό Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα

131014010 468243224162288 2997556834860540270 nΤης Χριστίνας Φιλιππάκη

Περίπου έναν χρόνο πριν, η γαλλική γυμναστική ομοσπονδία τοποθέτησε τέσσερα σετ διζύγου μπροστά στον πύργο του Άιφελ και τέσσερις από τις κορυφαίες αθλήτριες της Ευρώπης, ντυμένες με παραμυθένιες βραδινές τουαλέτες, εκτέλεσαν βασικές ασκήσεις μπροστά στο σύμβολο κατατεθέν του Παρισιού.

Τα παραπάνω αποτελούσαν μέρος της διαφημιστικής καμπάνιας για το πολυαναμενόμενο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2020, που ήταν προγραμματισμένο να λάβει χώρα τον Απρίλιο στην πρωτεύουσα της Γαλλίας.

Τελικά, η φαντασμαγορική διαφημιστική προσπάθεια πήγε χαμένη, μιας και η πόλη του φωτός δεν κατάφερε ποτέ να υποδεχθεί τις κορυφαίες αθλήτριες της Ευρώπης εξαιτίας του κορωνοϊού. Λίγους μήνες αργότερα, η αισθητή μείωση των κρουσμάτων σε όλη την ήπειρο, οδήγησε την Ευρωπαϊκή Γυμναστική Ομοσπονδία στην ανακοίνωση της εκ νέου προγραμματισμένης διεξαγωγής του πρωταθλήματος τον Δεκέμβριο στο Μπακού. Όμως, ούτε και η πρωτεύουσα του Αζερμπαϊτζάν θα φιλοξενήσει τελικά τη γιορτή της Ευρωπαϊκής γυμναστικής, μιας και η πολιτική κατάσταση στη χώρα επέβαλε μία ακόμη αλλαγή τοποθεσίας, με τη Μερσίνη της Τουρκίας να αναλαμβάνει τελικά το ρόλο του διοργανωτή. Όπως όλοι γνωρίζουμε, η κατάσταση σχετικά με τη διασπορά του κορονοϊού είναι δυστυχώς πολύ διαφορετική απ’ ότι ήταν το καλοκαίρι και για ευνόητους λόγους, η πλειοψηφία των Ευρωπαϊκών ομάδων, συμπεριλαμβανομένης και της ελληνικής αποστολής, έχουν ήδη αποσυρθεί από το πρωτάθλημα. Παράλληλα, δεδομένης της κατάστασης, η Ευρωπαϊκή επιτροπή ανακοίνωσε ότι ο συγκεκριμένος αγώνας δε θα προσφέρει τη δυνατότητα πρόκρισης στους Ολυμπιακούς Αγώνες, όπως είχε αρχικά αποφασιστεί. Όμως, απ’ ότι φαίνεται, ούτε οι ένοπλες συγκρούσεις, ούτε οι πανδημίες είναι αρκετές για να κάνουν την Ευρωπαϊκή γυμναστική επιτροπή να ακυρώσει τη διοργάνωση και το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2020 θα λάβει χώρα από τις 17 έως τις 20 Δεκεμβρίου στην Τουρκία. Οι κερκίδες θα είναι άδειες, οι μάσκες και το αντισηπτικό θα έχουν την τιμητική τους, και η συμμετοχή θα είναι περιορισμένη, αλλά τα μετάλλια θα είναι εξίσου λαμπερά.

Η απόφαση διεξαγωγής του πρωταθλήματος είναι σίγουρα αμφιλεγόμενη. Πρόκειται για μία διοργάνωση που προσελκύει αθλήτριες από διαφορετικές γωνιές της Ευρώπης και πραγματοποιείται σε μία χώρα που, όπως και οι περισσότερες χώρες του κόσμου, δεν έχει θέσει τον κορωνιό υπο έλεγχο. Επομένως η ανησυχία για την υγεία των αθλητών, των προπονητών, των κριτών και όλων όσων θα έρθουν σε επαφή μαζί τους είναι απόλυτα δικαιολογημένη, παρά την τήρηση των μέτρων ασφαλείας. Όμως, η απόφαση έχει παρθεί, οι αθλήτριες έχουν ήδη αρχίσει να καταφθάνουν και ως φίλοι του αθλήματος, δε μπορούμε να κάνουμε τίποτα παραπάνω από το να ελπίζουμε για το καλύτερο και να απολαύσουμε τον αγώνα. Η απουσία μεγάλων δυνάμεων όπως η Ρωσία, η Γαλλία, η Γερμανία, το Βέλγιο και η Μεγάλη Βρετανία θα είναι σίγουρα αισθητή. Όμως, οι ομάδες που όντως θα συμμετάσχουν, συμπεριλαμβανομένης της Ρουμανίας, της Ουκρανίας, της Τσεχίας, της Κροατίας, της Ουγγαρίας και της Τουρκίας θα έχουν την πρωτοφανή ευκαιρία να κερδίσουν σημαντικές διακρίσεις.

Η μεγαλύτερη μάχη του πρωταθλήματος αναμένεται να δοθεί ανάμεσα σε δύο “ξεπεσμένους” θρύλους της γυμναστικής, την Ουκρανία και τη Ρουμανία. Η Ουκρανία είναι η γενέτειρα πολλών θρύλων της Σοβιετικής ομάδας συμπεριλαμβανομένων των Λισένκο, Γκούτσου, Στράζεβα, Καλίλινα, Τουρίσεβα, Ομελιάντσικ και Ντούντνικ. Ως ανεξάρτητο κράτος, δεν κατάφερε ποτέ να γίνει συνεχιστής της Σοβιετικής κυριαρχίας, αλλά μάς έδωσε εξαιρετικές αθλήτριες, η πιο επιτυχημένη εκ των οποίων είναι η θρυλική Λίλια Ποντκοπάγιεβα, και αποτέλεσε για χρόνια μία υπολογίσιμη δύναμη στο άθλημα, στο παγκόσμιο και κυρίως στο Ευρωπαϊκό επίπεδο. Δυστυχώς όμως, παρά την παρουσία εξαιρετικών ταλέντων (Μαρία Λιβσικόβα, Νατάλια Κονονένκο, Γιάνα Ντεμάντσιουκ), η ελλιπής χρηματοδότηση, ο μικρός αριθμός ενεργών αθλητριών και οι συνεχείς τραυματισμοί που έπλητταν τη χώρα για χρόνια, σταδιακά οδήγησαν τη γυναικεία ομάδα σε μία κρίση που έγινε ιδιαίτερα αισθητή από το 2009 έως και το 2016, που η Ουκρανία δεν κατάφερε να προκριθεί ως ομάδα στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Η ομάδα φαίνεται να έχει πλέον ανακάμψει από αυτή τη δύσκολη περίοδο, έχει σημειώσει ανοδική πορεία τα τελευταία χρόνια και καταφθάνει στην Τουρκία με την δυνατότερη Ουκρανική αποστολή που έχουμε δει την τελευταία δεκαετία. Η παγκόσμια και Ευρωπαϊκή φιναλίστ Ντιάνα Βαρίσνκα είναι κορυφαία στο δίζυγο, που εκτελεί έναν εξαιρετικό συνδυασμό κονονένκο + γέιγκερ, ενώ η πρωταθλήτρια των Ευρωπαϊκών Αγώνων, Αναστασία Μπατσίνσκα ξεχωρίζει για τη δυσκολία αλλά και την καλλιτεχνικότητά της στο έδαφος και τη δοκό. Παράλληλα, η βετεράνος Ανγκελίνα Ραντιβίλοβα φαίνεται να είναι στην καλύτερη φυσική κατάσταση της καριέρας της στα είκοσιεννέα της χρόνια και δείχνει εξαιρετικό επίπεδο δυσκολίας και στα τέσσερα όργανα (γιουρτσένκο με διπλή περιστροφή στο άλμα, διπλό αραβικό σάλτο και 1.5 + τριπλή περιστροφή στο έδαφος). Η δεκαεξάχρονη Αναστασία Μότακ φέρνει δυνατά προγράμματα στο άλμα και τη δοκό, ενώ η επίσης ανερχόμενη Ελισαβιέτα Γκουμπάρεβα είναι υποσχόμενη στο δίζυγο. Πρόκειται για μία ομάδα που διαθέτει εξαιρετικό συνδυασμό δυσκολίας, καλλιτεχνικότητας και πρωτοτυπίας και που θα ήταν απόλυτα ικανή να διεκδικήσει μετάλλια ακόμη και αν η συμμετοχή στο πρωτάθλημα δεν ήταν περιορισμένη. Δεδομένου του χαμηλού ανταγωνισμού, ο μεγαλύτερος εχθρός της Ουκρανικής ομάδας είναι ο ίδιος της ο εαυτός. Αν οι πέντε αθλήτριες αποφύγουν τις πτώσεις και τα λάθη, τα οποία δυστυχώς έχουν στοιχίσει στη χώρα τους πολλά μετάλλια στο παρελθόν αποτελούν τα απόλυτα φαβορί της διοργάνωσης.

Η θρυλική ομάδα της Ρουμανίας, από την άλλη, βρισκόταν στην κορυφή του κόσμου μέχρι και το 2004, και εξακολουθούσε να είναι μία από τις τέσσερις μεγάλες δυνάμεις της γυμναστικής έως και το 2014. Έπειτα, μία καταστροφική επίδοση στα προκριματικά του παγκοσμίου πρωταθλήματος του 2015 και αργότερα στο Προολυμπιακό τεστ του 2016 σήμαναν την αρχή της καταστροφής. Οι Ρουμάνες αθλήτριες δεν κατάφεραν να προκριθούν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο και παρά τις ατομικές επιτυχίες τους σε Ευρωπαϊκό επίπεδο (Πονόρ, Γιορντάκε 2017, Γκολγκότα 2018), δεν κατάφεραν ποτέ να αναρρώσουν ως ομάδα. Τα τελευταία χρόνια, η ιστορία της ρουμανικής γυμναστικής είναι μία ιστορία αρνητικών ρεκόρ, απογοητεύσεων, τραυματισμών και πρόωρων συνταξιοδοτήσεων. Η ομάδα τους έρχεται στην Τουρκία με την ελπίδα να κάνει το πρώτο βήμα για την ανάκτηση του προγράμματός τους. Ιδιαίτερα σημαντική για αυτή την απόπειρα είναι η πολυαναμενόμενη επιστροφή της Λαρίσα Γιορντάκε που θα επιστρέψει στο ταπί μετά από τρία χρόνια τραυματισμών, αλλά και μία πρόσφατη περιπέτεια με τον κορωνιό, κατά την οποία ευτυχώς αντιμετώπισε μόνο ελαφρά συμπτώματα. Πρόκειται για μια αθλήτρια που είχε μια εξαιρετικά δύσκολη καριέρα και που κουβάλησε τη ρουμανική γυμναστική στους ώμους της μέχρι και το 2015, οπότε όλοι θα θέλαμε να την δούμε να επανέρχεται δυναμικά. Παράλληλα, οι νεαρές Σιλβιάνα Σφιρίνγκου και Ιοανα Σταντσιουλέσκου είναι ιδιαίτερα υποσχόμενες, με την πρώτη να ξεχωρίζει για τις δύσκολες ακροβατικές τις ασκήσεις στο έδαφος και τη δεύτερη να διακρίνεται για την καλλιτεχνικότητα αλλά και τη δυσκολία της στο έδαφος και τη δοκό. Η κατάσταση δεν είναι ιδανική, μιας και η Γιορτνάκε δεν είναι ακόμη στην καλύτερη φυσική της κατάσταση, τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας είναι νέα και άπειρα και το δίζυγο εξακολουθεί να αποτελεί πρόβλημα. Παράλληλα όμως, η απουσία τόσου μεγάλου αριθμού αθλητών δημιουργεί την ιδανική συγκυρία για την κατάκτηση μεταλλίων. Αν οι Ρουμάνες αθλήτριες δεν καταφέρουν να κερδίσουν μετάλλια στο συγκεκριμένο αγώνα, πού θα μπορέσουν να το κάνουν;

Αξιόλογη είναι και η ομάδα της Ουγγαρίας, στην οποία ξεχωρίζουν η Ζοφία Κόβακς, που είναι δυνατή στο άλμα και το δίζυγο, αλλά και η Μπιάνκα Σέρμαν που στο παρελθόν έχει παρουσιάσει δυνατά προγράμματα στο δίζυγο (κομόβα + σάλτο πακ) και στο έδαφος (διπλό τεντωμένο σάλτο + μπροστινό σάλτο), ενώ αξίζει να αναφερθούν η Κροατία, μεγαλύτερο αστέρι της οποίας είναι η Άνα Ντέρεκ και η Τσεχία, για την οποία θα διεκδικήσει μετάλλια η Ανέτα Χολασόβα, που διαπρέπει στη δοκό και το έδαφος (διπλό τεντωμένο και διπλό αραβικό σάλτο). Σε ατομικό επίπεδο, η Μαρία Νεκράσοβα του Αζερμπαϊτζάν θα διεκδικήσει μετάλλιο στο άλμα, ενώ η Μπαρμπόρα Μοκόσοβα (Σλοβακία), η Ελίνα Βίχροβα (Λετονία) και η Γκοκσού Ουστας Σανλί (Τουρκία) διαθέτουν επίσης όμορφη δουλειά, παρά το συγκριτικά χαμηλότερο επίπεδο δυσκολίας τους

Αυτό το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα σίγουρα δεν είναι αυτό που θα θέλαμε να είναι - άλλωστε τίποτα δεν είναι αυτό που θα θέλαμε να είναι φέτος. Όμως, θα μας θυμίσει τις παλιές, καλές εποχές που η Ρουμανία και η Ουκρανία πάλευαν για ευρωπαϊκά μετάλλια και θα δώσει ευκαιρία σε πολλές αθλήτριες από χώρες με μικρά προγράμματα να μας δείξουν τι αξίζουν. Παρά τις ιδιαίτερες συνθήκες, για κάθε αθλήτρια που φτάνει στην Τουρκία ένας ευρωπαϊκός τίτλος θα είναι σίγουρα μία μαγική στιγμή μετά από μία εξαιρετικά δύσκολη χρονιά. Και ανυπομονώ να μοιραστώ αυτή τη μαγεία μαζί τους.


  • Χριστίνα Φιλιππάκη
  • Η Χριστίνα Φιλιππάκη είναι φοιτήτρια του τμήματος φιλολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Παρόλο που η εμπειρία της ως αθλήτρια ενόργανης γυμναστικής περιορίστηκε στο ερασιτεχνικό επίπεδο κατά τα μαθητικά της χρόνια, δεν έπαψε ποτέ να παρακολουθεί ανελλιπώς το άθλημα και να ενημερώνεται διαρκώς για τις εξελίξεις του. Η επιθυμία της να μοιραστεί την αγάπη και τις γνώσεις της για τη γυμναστική την οδήγησε στην ενεργή συμμετοχή στη διαδικτυακή κοινότητα φιλάθλων της γυμναστικής και τη συγγραφή σχετικών άρθρων. Στο παρελθόν, έχει συνεισφέρει σε αγγλόφωνες ιστοσελίδες και συνεργάζεται με το gymnast.gr από το καλοκαίρι του 2016..

adonis dance art banner