Η διαδικασία ελέγχου της προπόνησης στη γυμναστική. Πόσο σημαντική είναι;

Του Αντώνη Κεραμιδά.

Σ΄ένα σύγχρονο περιβάλλον γυμναστικής του 2020 πλέον όπως έχει διαμορφωθεί, χρειάζεται όλοι εμείς που ασχολούμαστε με τον αγωνιστικό κι όχι μόνον αθλητισμό, να βρισκόμαστε σε εγρήγορση, δίνοντας συνεχώς όλο και περισσότερο ποιοτικά χαρακτηριστικά στη δουλειά μας

Ο προβληματισμός και τα διλήμματα για την τύχη των παιδιών – αθλητών την εποχή που ζούμε είναι έντονα. Ο έλεγχος στη γυμναστική, μαζί με τον σχεδιασμό και την οργάνωση, αποτελεί μια βασική παράμετρο της προπόνησης που καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τα αποτελέσματα των αθλητών.

Η διαδικασία του έλεγχου, μας δίνει μια καλή εικόνα αν όλα πραγματοποιήθηκαν σύμφωνα με τον αρχικό μας προγραματισμό. Στην ουσία επιβεβαιώνει,  και διορθώνει τις όποιες αποκλείσεις από τους αρχικούς στόχους που θέτει ο προπονητής. Ο έλεγχος μπορεί να πραγματοποιηθεί κατά τη διάρκεια αλλά και μετά τους  αγώνες.

Έτσι, με την λειτουργία του ελέγχου έχουμε:

• Την μέτρηση της απόδοσης του κάθε αθλητή και αθλήτριας,
• Την σύγκριση της πραγματικής με την επιθυμητή απόδοση τους,
• Την ερμηνεία πιθανών αποκλίσεων από τους στόχους.

Με τη διαδικασία ελέγχου θέτουμε βασικά ερωτήματα όπως:

• Τι θέλουμε να πετύχουμε;
• Τι έχουμε πετύχει;
• Γιατί φέραμε αυτό το αποτέλεσμα;
• Πως θα βελτιώσουμε την απόδοση των αθλητών;

Ο προπονητής με αυτή τη διαδικασία, επιτυγχάνει να ελέγχει την συμπεριφορά των αθλητών του μέσα και έξω από το το γυμναστήριο, να αξιολογεί την απόδοση τους στην προπόνηση και στον αγώνα με την χρήση στατιστικών δεδομένων και την σύνταξη ειδικών εκθέσεων, να ελέγχει την απόδοση της συνεργασίας του με τους συνεργάτες και συναδέλφους προπονητές. 

Οι σχολές προπονητών της ΓΓΑ μπορεί να προσφέρουν την δυνατότητα σε νεα παιδιά να εργαστούν ως προπονητές, αλλά αυτό από μόνο του δεν αρκεί ώστε να προσδώσει την απαραίτητη αυτοπεποίθηση στον νέο προπονητή και την ασφάλεια που επιθυμεί στους μικρούς αθλητές που θ΄ αναλάβει. Ακόμη και για ένα "φρέσκο" απόφοιτο του ΤΕΦΑΑ, τα πράγματα δεν είναι απλά. Για μια πετυχημένη πορεία, η συνεχής και αδιάκοπη επαφή του προπονητή με επιστήμες όπως η προπονητική, η βιοκινητική, η βιοχημεία, η εργοφυσιολογία, η αθλητική ψυχολογία η αθλητιατρική, που αποτελούν αναπόσπαστο μέλος μιας σοβαρής προπονητικής διαδικασίας, πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Όπως και η βασική διοικητική γνώση που θα του επιτρέπει να οργανώνει και να ελέγχει την προπόνηση και να αξιολογεί τα αποτελέσματά της στο γυμναστήριο και τους αγώνες. Κανονικά, τα πρώτα του χρόνια ο νέος προπονητής θα έπρεπε να τα περνά δίπλα σε έναν έμπειρο άνθρωπο, αλλά σήμερα, κάτι τέτοιο δεν είναι πάντα εφικτό, αλλά και όταν είναι, σε πολλές περιπτώσεις, δε νιώθει αυτήν την ανάγκη λόγω προσωπικής ματαιοδοξίας.

Όμως, στην εποχή του 2020, δεν χωρούν ερασιτεχνισμοί και πειραματισμοί σε ένα ιδιαίτερο άθλημα όπως η γυμναστική. Η (συνειδητή ή όχι) «απομόνωση» από την απαραίτη γνώση και δια τη βίου μάθηση, οδηγεί τον προπονητή με μαθηματική ακρίβεια σε προσωπική ανασφάλεια, αλλά και τους αθλητές σε ένα ανασφαλές περιβάλλον.