Προγράμματα που σημάδεψαν τη δεκαετία: Δίζυγο γυναικών

Της Χριστίνας Φιλιππάκη

Τα εξαιρετικά inbars της Ρωσίας, οι υπέροχες πιρουέτες της Κίνας και οι ριψοκίνδυνοι συνδυασμοί της Μεγάλης Βρετανίας ήταν λίγα μόνο από τα στοιχεία που έκαναν το δίζυγο το πιο συναρπαστικό όργανο της δεκαετίας.

Ας δούμε λοιπόν κάποια από τα προγράμματα που, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, άφησαν το στίγμα τους στο άθλημα.

1. Tatiana Nabieva (Ρωσία) παγκόσμιο 2010

Η Nabieva άφησε το στίγμα της με το δυναμικό στυλ της, την επιθετικότητά της και το ασύλληπτα δύσκολο ομώνυμο πέταγμά της, το οποίο τώρα εκτελούν κορυφαίες αθλήτριες.

2. Elizabeth Seitz (Γερμανία) παγκόσμιο 2011

Η Eli υπήρξε μία από τις πιο τολμηρές αθλήτριες της δεκαετίας. Δημιούργησε το εξαιρετικά δύσκολο maloney με περιστροφή και υπήρξε μία από τις ελάχιστες αθλήτριες που τόλμησαν το εξαιρετικά δύσκολο πέταγμα def, πριν αποφασίσει να ακολουθήσει τη μόδα του προγραμμάτων βασισμένου σε συνδυασμούς παραλλαγών tkachev και παραλλαγών shaposhnikova. Με δύο συμμετοχές σε Ολυμπιακούς τελικούς, τρία Ευρωπαϊκά και ένα παγκόσμιο μετάλλιο αποτελεί μία από τις αθλήτριες που έχτισαν τη γερμανική γυμναστική.

3. Huang Huidan

To συσπειρωτικό jaeger της Huang Huidan είναι, για μένα, η πιο μαγευτική άσκηση της δεκαετίας. Απαράμιλλο στυλ, υπέροχο κουντεπιέ και εξαιρετικές πιρουέτες στο πρόγραμμα που κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο του 2013.

4. Nastia Liukin

Η Ολυμπιακή πρωταθλήτρια του 2008 επιχείρησε να επιστρέψει στο άθλημα και να παλέψει για μια θέση στην ομάδα του 2012. Η δεύτερη μέρα των Ολυμπιακών δοκιμών ήταν η τελευταία της ευκαιρία να αποδείξει ότι είναι ακόμη μία από τις καλύτερες στον κόσμο. Τελικα όμως, κατέληξε να έχει μία δραματική πτώση σε ένα πέταγμα που εκτελεί από τα δώδεκά της χρόνια. Η απογοήτευση είναι, φυσικά, μεγάλη, αλλά τα δάκρυα της απογοήτευσής της γρήγορα μετατρέπονται σε δάκρυα συγκίνησης όταν ολόκληρη η αρένα σηκώνεται όρθια για να τη χειροκροτήσει. Η συγκεκριμένη στιγμή είναι μία από τις αγαπημένες μου επειδή μας θυμίζει ότι μία πτώση σε έναν αγώνα, όσο σημαντικός και αν είναι αυτός, δεν ακυρώνει όλα τα εξαιρετικά επιτεύγματα που έχει καταφέρει κανείς στους χιλιάδες αγώνες που προηγήθηκαν και ότι ένας θρύλος του αθλήματος εξακολουθεί να είναι θρύλος ακόμη και στις άσχημες αγωνιστικές στιγμές του.

5. Yao Jinnan (Kίνα), παγκόσμιο 2014

Παρόλο που η απόπειρά της να εκτελέσει το διάσημο Mo Salto δε στέφθηκε με επιτυχία, η Yao μάς χάρισε εξαιρετικά προγράμματα διζύγου, καθηλώνοντας με τους εξαιρετικούς συνδυασμούς της και τις υπέροχες πιρουέτες της και κερδίζοντας μία θέση στο διάσημο τοίχο τον πρωταθλητών της Κίνας.

6. Shang Chunsong (Κίνα), παγκόσμιο 2015

Ένα εξαιρετικά δύσκολο ομώνυμο πέταγμα που πλέον εκτελείται από κορυφαίες αθλήτριες, περίπλοκοι συνδυασμοί και δύσκολες πιρουέτες σε ένα από τα πιο πρωτότυπα προγράμματα της δεκαετίας.

7. Ruby Harrold (Μεγάλη Βρετανία) Ολυμπιακοί 2016

Ένα ιδιαίτερα πρωτότυπο και ριψοκίνδυνο πρόγραμμα με μια γεύση της παλιάς σχολής. Η Ruby Harrold ήταν από τις πρώτες αθλήτριες που παρουσίασε τον όλο και πιο δημοφιλή συνδυασμό maloney + bhardwaj και ξαναέφερε στο προσκήνιο το εντυπωσιακό zuchold.

8. Τα προγράμματα διζύγου της Ρουμανίας

“Η Ρουμανία δεν είναι παραδοσιακά δυνατή στο δίζυγο, ελπίζουν απλά να επιβιώσουν σε αυτό το όργανο”. Πρόκειται για λόγια που έχουν ειπωθεί από κάθε σχολιαστή ενόργανης γυμναστικής σε κάθε τελικό ομάδων. Μέχρι που τελικά, η Ρουμανία σταμάτησε να προκρίνεται σε τελικούς ομάδων. Ήταν οι αλλεπάλληλες πτώσεις τους στο δίζυγο στα προκριματικά του 2015 που σήμαναν την αρχή του τέλους. Ως αποτέλεσμα αυτών οι Ρουμάνες αθλήτριες δεν κατάφεραν να κερδίσουν την αυτόματη πρόκριση στο Ρίο, Λίγους μήνες αργότερα, μια ακόμη καταστροφή στο δίζυγο τελείωσε οριστικά το ολυμπιακό όνειρο τους. Οι φίλοι της γυμναστικής προσπάθησαν να είναι αισιόδοξοι, σκέφτηκαν ότι η Ρουμανία έφτασε πια στον πάτο, κι από κει θα μπορούσε μόνο να έχει ανοδική πορεία. Κι όμως, τα χρόνια που ακολούθησαν τους Αγώνες του Ρίο έφεραν ακόμη περισσότερα προβλήματα, ακόμη περισσότερους τραυματισμούς και ακόμη περισσότερες απογοητεύσεις. Το 2016, η Ρουμανική γυμναστική αντιμετώπιζε μία σοβαρή κρίση. Το 2020, η Ρουμανική γυμναστική δεν υπάρχει πια. Η σταδιακή παρακμή της ομάδας ήταν αναμενόμενη. Η ομάδα νεανίδων τους ήταν συγκριτικά αδύναμη και αντιμετώπιζε συνεχείς τραυματισμούς, η κατάσταση στο δίζυγο δε φαινόταν να βελτιώνεται και προπονητές όπως ο Belu και η Bitang φαίνονταν να δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στις ανάγκες του νέου κώδικα. Ήταν ξεκάθαρο πως η Catalina Ponor δε μπορούσε να συνεχίζει να επιστρέφει στο άθλημα μέχρι τα 50 της και ότι η Larisa Iordache, παρά το εξαιρετικό ταλέντο της, δε θα μπορούσε να συνεχίσει να κουβαλάει στους ώμους της ολόκληρη την ομάδα για πάντα. Κανείς όμως δεν περίμενε να δει την ομάδα που κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο το 2012 να βρίσκεται στην εικοστή δεύτερη θέση το 2019, συγκεντρώνοντας μικρότερη βαθμολογία από χώρες όπως το Μεξικό και η Αργεντινή. Βρισκόμαστε άραγε ενώπιον του τέλους μιας αθλητικής δυναστείας;

9. Gabby Douglas, 2012

Η Gabby κέρδισε μία θέση στην ομάδα του παγκοσμίου του Τόκιο χάρη στο ταλέντο της και η δυνατή επίδοσή της στο συγκεκριμένο πρωτάθλημα άνοιξε το δρόμο για όλες τις επιτυχίες που είχε το 2012. Αν δεν υπήρχε το συγκεκριμένο πρόγραμμα, ίσως να είχαμε μια τελείως διαφορετική Ολυμπιακή πρωταθλήτρια σύνθετου ατομικού. Απίστευτη ευκολία κινήσεων, εξαιρετικές πιρουέτες και ίσως τα πιο ψηλά tkatcev που έχουμε δει στην ιστορία του αθλήματος.

10. Aliya Mustafina

Κατακόρυφα που κόβουν την ανάσα, δύσκολοι συνδυασμοί, μία πρωτότυπη έξοδος και ένας απίστευτος συνδυασμός κομψότητας και δυναμικότητας από μία αθλήτρια που νίκησε τους τραυματισμούς της, αύξησε τη δυσκολία του προγράμματός της την τελευταία στιγμή και κατέκτησε δύο χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια στο ίδιο όργανο, αποδεικνύοντας ότι είναι μία από τις καλύτερες αθλήτριες διζύγου στην ιστορία του αθλήματος.

11. Beth Tweddle (Μεγάλη Βρετανία) Ολυμπιακοί 2012

Η Tweddle έθεσε τα θεμέλια της βρετανικής γυμναστικής και άνοιξε το δρόμο για την εξαιρετική επιτυχία των νεότερων συναθλητριών της τα τελευταία χρόνια. Παράλληλα, υπήρξε καινοτόμος στο δίζυγο, δημιουργώντας το δικό της πέταγμα και εισάγωντας απίστευτους συνδυασμούς πολλών εξαιρετικά δύσκολων ασκήσεων, προσφέροντας μας ένα από τα πιο φαντασμαγορικά προγράμματα στην ιστορία του αθλήματος. Ήταν η πρώτη αθλήτρια που πρόσθεσε μισή περιστροφή στο tkatcev και μία από τις πρώτες που συνδύασαν μία άσκηση μετάβασης στη χαμηλή μπάρα με το van leeuwen, θέτοντας έτσι τις βάσεις για δύο ιδιαίτερα δημοφιλείς τάσεις στο όργανο. Η στιγμή όπου μετά από τη μακροχρόνια καριέρα της καταφέρνει να κερδίσει το πρώτο της Ολυμπιακό μετάλλιο στην ίδια της τη χώρα είναι μία από τις ομορφότερες της δεκαετίας.

12. Becky Downie

Χτίζοντας πάνω σε αυτό που είχε δημιουργήσει η Tweddle, η Downie έπαιξε βασικό ρόλο στην επιτυχία της βρετανικής γυμναστικής. Ήταν από τις πρώτες αθλήτριες που συνδύασε παραλλαγές της shaposhnikova με παραλλαγές tkatcev, εισάγοντας έτσι μία από τις πιο δημοφιλείς τάσεις των τελευταίων χρόνων και δημιούργησε ένα ομώνυμο πέταγμα που έχει εκτελεστεί από πολλές κορυφαίες αθλήτριες. Μετά από πολλές πτώσεις, τραυματισμούς και απογοητεύσεις κατάφερε επιτέλους να κερδίσει το πολυπόθητο μετάλλιο παγκοσμίου πρωταθλήματος με ένα από τα πιο δύσκολα προγράμματα της δεκαετίας.

13. H ισοβαθμία του 2015

Σε μία από τις πιο απροσδόκητες και παράξενες στιγμές στην ιστορία του αθλήματος, τέσσερις αθλήτριες μοιράστηκαν τον παγκόσμιο τίτλο του 2015. Η Fan Yilin εντυπωσίασε με τον εξαιρετικό συνδυασμό komova + pak + maloney + gienger και τις υπέροχες πιρουέτες της. Η Komova έμοιαζε να πετάει ανάμεσα στις μπάρες με ασύλληπτη χάρη και ευκολία, ξεκινώντας με την ομώνυμη άσκησή της που εκτελέστηκε και από όλες τις άλλες πρωταθλήτριες και τελειώνοντας με μία άψογη έξοδο. Η Spiridonova μάγεψε το κοινό με ένα κλασικό ρωσικό πρόγραμμα, με άψογα εκτελεσμένα inbars και ένα εξαιρετικό jaeger, ενώ η Κocian, έχοντας πλέον επιστρέψει στο άθλημα μετά από δύο χρόνια απουσίας λόγω τραυματισμών (2010-2012), απέδειξε ότι είναι η καλύτερη αμερικανίδα στο συγκεκριμένο όργανο. Τα μπερδεμένα βλέμματα των αθλητριών, τα γέλια των προπονητών και η συνολική σύγχυση που επικρατεί δεν αναιρεί το γεγονός ότι και οι τέσσερις αθλήτριες που στάθηκαν στο πρώτο σκαλί του βάθρου εκείνη τη μέρα έγραψαν ιστορία.

14. Nina Derwael (Βέλγιο) παγκόσμιο 2019

Η Derwael έγραψε ιστορία κερδίζοντας το πρώτο μετάλλιο της χώρας της με ένα συναρπαστικό πρόγραμμα το επίπεδο δυσκολίας του οποίου λίγα χρόνια πριν δε θα θεωρούνταν ανθρωπίνως δυνατό. Έχοντας λάβει επιρροές από πολλές από τις παραπάνω αθλήτριες, η Nina εκτελεί ένα Nabieva (G) και έναν συνδυασμό ricna ½ (F) + ezhova (D) + chow (D) + pak (D) + van leeuwen, συγκεντρώνοντας έτσι μία από τις μεγαλύτερες αρχικές αξίες της δεκαετίας.

15. Kyla Ross & Peng Peng Lee (UCLA), εθνικό πρωτάθλημα NCAA 2019

Η ενόργανη γυμναστική δεν περιορίζεται στον πρωταθλητισμό και η επίδοση των Ross και Lee που η μία μετά την άλλη παρουσίασαν άψογα προγράμματα, συμβάλλοντας έτσι στη νίκη του UCLA αποτελούν μια από τις πιο δυνατές στιγμές της δεκαετίας. Η πρώτη είναι μια Ολυμπιακή πρωταθλήτρια που άφησε τον πρωταθλητισμό μετά από μια αγωνιστική σεζόν γεμάτη απογοητεύσεις και η δεύτερη είναι μια αθλήτρια που υπέφερε από συνεχείς τραυματισμούς για δύο ολόκληρα χρόνια. Η κολλεγιακή γυμναστική εστιάζει στην ομορφιά της απλότητας, σα τέλεια κατακόρυφα, στην εξαιρετική τεχνική και στις “κολλημένες” προσγειώσεις. Προσωπικά, βρίσκω το τελευταίο κατακόρυφο της Ross, που κρατάει για περίπου 3 δευτερόλεπτα εξίσου συναρπαστικό με τους απίστευτα δύσκολους συνδυασμούς της Derwael και της Downie.

16. Jessica Lopez (Βενεζουέλα) Ολυμπιακοί 2016

Μετά από μια μακροχρόνια καριέρα, η Lopez γράφει ιστορία κερδίζοντας την πρώτη πρόκριση της Βενεζουέλας σε τελικό Ολυμπιακών Αγώνων. Παρουσιάζει ένα από τα λίγα πραγματικά τεντωμένα jaeger στην ιστορία του αθλήματος, καθώς και έναν εξαιρετικό συνδυασμό πεταγμάτων.

Μία ξεχωριστή αναφορά αξίζει να γίνει σε τρεις εξαιρετικά ταλαντούχες Ρωσίδες που ίσως θα είχαν καταφέρει να έχουν μεγαλύτερη επιρροή στο άθλημα αν δεν υπέφεραν από τραυματισμούς για το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας τους. Η Yelena Eremina εκτελεί έναν απίστευτο συνδυασμό nabieva + pak + chow ½, η Daria Skrypnik παρουσιάζει μία από τις καλύτερες εκτελέσεις στον κόσμο (το άψογο κατακόρυφο στο clear hip ½ στο τέλος ενός εξαιρετικά δύσκολου συνδυασμού... μαγεία) και η Anastasia Ilyankova δείχνει απίστευτο επίπεδο δυσκολίας.