Ένας ζωντανός θρύλος στο Τόκυο

Της Χριστίνας Φιλιππάκη

To 2007, η τριανταδιαχρονη Oksana Chusovitina ήταν η μεγαλύτερη σε ηλικία αθλήτρια που αγωνίστηκε στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Στουτγάρδης, αποδεικνύοντας ότι αξίζει ένα εισιτήριο για το Πεκίνο, όπου τον επόμενο χρόνο συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες για πέμπτη φορά στην καριέρα της.

Επρόκειτο για ένα επίτευγμα άνευ προηγουμένου. Οι φίλοι της γυμναστικής σε κάθε γωνιά της γης παρακολουθούσαν με το στόμα ανοιχτό ενώ μία τριαντατριάχρονη μητέρα που είχε κάνει τα πρώτα βήματα της καριέρας της ως μέλος της αθλητικής δυναστείας της Σοβιετικής Ένωσης κατέκτησε το πρώτο ατομικό Ολυμπιακό μετάλλιο της καριέρας της στους πέμπτους της Ολυμπιακούς Αγώνες εν έτει 2008.

Πριν από μόλις λίγες μέρες η θρυλική αθλήτρια επέστρεψε στην ίδια πόλη, στην ίδια αρένα, για την ίδια διοργάνωση και με τον ίδιο στόχο, όντας για μία ακόμη φορά η γηραιότερη αθλήτρια στο ταπί. Ακριβώς όπως συνέβη και δώδεκα χρόνια πριν, το κοινό της Στουτγάρδης είχε το προνόμιο να την δει να γράφει ιστορία. Αυτή τη φορά, τα πράγματα δεν ήταν ιδανικά: υπήρξαν λάθη, υπήρξαν αστάθειες και η πρόκριση στον τελικό του άλματος αποδείχθηκε αδύνατη. Όμως, ο βασικός στόχος επετεύχθη: η Oksana Chusovitina κέρδισε το εισιτήριο για τους όγδοους Ολυμπιακούς της Αγώνες σε ηλικία σαράντα τεσσάρων χρονών.

Τι να πρωτοπεί κανείς για τη ζωή της Chusovitina; Οι σκληρές προπονήσεις του σοβιετικού συστήματος, η διάγνωση λευχαιμίας του γιου της, η ανύπαρκτη ιατρική περίθαλψη στο μετασοβιετικό Ουζμπεκιστάν, η μετανάστευση στη Γερμανία, τα ρεκόρ, οι Ολυμπιακοί Αγώνες, οι προπονήσεις της υπό την εποπτεία της πρώην συναθλήτριά της Svetlana Boginskaya και η απόπειρά της να εκτελέσει το πιο δύσκολο άλμα που υπάρχει στον κώδικα βαθμολόγησης προσφέρουν αρκετό υλικό για πλοκή ενός συναρπαστικού βιβλίου. Το Τόκυο δε θα είναι παρά ένα ακόμη επόμενο κεφάλαιο.

Μετά από τρεις δεκαετίες στο υψηλότερο επίπεδο του αθλήματος, η Chusovitina δε φαίνεται να έχει την πρόθεση να λήξει τη μακρόχρονη καριέρα της. Όταν ερωτήθη πότε σκοπεύει να αφήσει πια το γυμναστήριο, απάντησε ότι θα βγει στη σύνταξη τη Δευτέρα. Δεν ξέρει το μήνα ή το χρόνο, ξέρει μόνο ότι θα είναι Δευτέρα.