•  

Αγωνιστική γυμναστική, ένας αγώνας με τον εαυτό μας

Margarita

Του Αντώνη Κεραμιδά

Η γυμναστική ως ατομικό άθλημα στοχεύει σε συγκεκριμένες σωματικές επιδόσεις, όταν φυσικά μιλάμε για αγωνιστική γυμναστική, δηλαδή για πρωταθλητισμό.

Και πρωταθλητισμός σημαίνει να θέτεις συγκεκριμένους στόχους με βάση τις ρεαλιστικές δυνατότητες τού κάθε αθλητή ή αθλήτριας μέσα σε μια ομάδα.  Όσο  η αθλήτρια μεγαλώνει ηλικιακά, τόσο οι ανάγκες της τείνουν να διαφοροποιούνται ακόμη περισσότερο από τις συναθλήτριές της. Αυτές τις ατομικές ανάγκες οφείλει η προπονήτρια να τις διακρίνει έγκαιρα, προσαρμόζοντας την προπόνηση ανάλογα.

Η νοοτροπία
Τα κίνητρα της διάκρισης όσο είναι μικρό το παιδί, ορίζονται κυρίως από τον προπονητή και την στρατηγική του σωματείου. Εδώ είναι που επικρατεί και η μεγαλύτερη σύγχυση και ενριζώνεται η λανθασμένη νοοτροπία στην αθλήτρια για την έννοια της επιτυχίας ή αποτυχίας στην αγωνιστική γυμναστική. Εννοείται πως, η ουσία του πρωταθλητισμού εμπεριέχει και αυτήν του ανταγωνισμού. Και ανταγωνισμός σημαίνει αγώνας μεταξύ πολλών αθλητών/τριών για την επικράτηση ή για την κατάκτηση κάποιου στόχου.

Ο πραγματικός αγώνας του αθλητή
Ο πραγματικός αγώνας όμως για την κατάκτηση του στόχου, εξαρτάται από το προσωπικό κίνητρο του κάθε αθλητή να «ανταγωνίζεται» καθημερινά τον εαυτό του επιτυγχάνοντας σημαντικές υπερβάσεις απέναντι σε κάθε εσωτερική αντιξοότητα ψυχολογικής ή σωματικής φύσης. Αυτές οι «εσωτερικές» υπερβάσεις θα επιφέρουν την προσωπική εξέλιξη, ενώ η καθημερινή του προπόνηση θα έχει πραγματικό νόημα και θα εκλαμβάνεται ως μια μικρή γιορτή.

Η σύγκριση και μόνο της απόδοσης του αθλητή σε σχέση με αυτό που ήταν στο παρελθόν πρέπει να αποτελεί τη θεμελιώδη αρχή για κάθε πρόοδο που οδηγεί στη διάκριση. Μόνον τότε τα μετάλλια θα έχουν ουσία, που θα συνοδέυονται απο όραμα για το μέλλον. Ο συνειδητοποιημένος αθλητής που εκπλήρωσε τους προσωπικούς του στόχους σύμφωνα με το πρόγραμμα τού προπονητή του, δεν θα επηρεαστεί αρνητικά, ακόμη κι αν δεν ανέβει στο σκαλί του βάθρου ή αν ανεβεί σε χαμηλότερο απο αυτό που υπολόγιζε. Αυτό σημαίνει υγιής πρωταθλητισμός. 

Η λάθος κατεύθυνση
Όταν η καθημερινή προσπάθεια στο γυμναστήριο βασίζεται στην επίπλαστη ανάγκη να ξεπεράσουμε «...αντίπαλους αθλητές» και «...εχθρικά σωματεία» αδιαφορώντας για τα ατομικά μας σωματικά όρια και δυνατότητες, τότε είναι σίγουρο πως αυτοπυρπολούμαστε σε έναν αγώνα που δίνεται προς λάθος κατεύθυνση με βαρύ κόστος, που συνήθως "πληρώνεται" αργότερα. Και φυσικά, η όποια «επιτυχία» με βάση τη συγκεκριμένη «λογική» ακόμη κι αν έρθει, δεν έχει καμιά αξία. Αυτή η "γυμναστική" καλλιεργείται δυστυχώς σήμερα σε πολλά περιβάλλοντα, υπονομεύοντας το μέλλον των παιδιών στον βωμό μιας πωρωμένης ανούσιας ...διάκρισης.

Η γυμναστική ως βάση ζωής
Και επειδή η γυμναστική ως ατομικό άθλημα εισβάλει δυναμικά στη ψυχολογία του κάθε παιδιού, η κάθε εδραιωμένη νοοτροπία μέσω της προπόνησης, οδηγεί νομοτελειακά σε ανάλογες συμπεριφορές μέσα στη ζωή αργότερα. Η μελλοντική του ευτυχία μέσα στη κοινωνία δεν θα βασίζεται τόσο στην ανάγκη για δια βίου προσωπική πρόοδο, αλλά πάντα θα εξαρτάται από τον βαθμό επιτυχίας ή αποτυχίας του «άλλου». Τόσο στον επαγγελματικό όσο και στον προσωπικό τομέα (επιλογή συντρόφου – οικογένεια,) τα κίνητρά του πάντα θα έχουν βάση στο νεανικό αθλητικό «ανταγωνιστικό» του παρελθόν.  Είναι αξιωματική αρχή της ψυχολογίας πως, οι έντονες συναισθηματικές επιρροές στη παιδική και νεανική ηλικία, επηρεάζουν τη στάση μας ως ενήλικες.

Πριν βιαστείτε (οι γονείς κυρίως) να με κατηγορήσετε για καταστροφολογία, κάντε μια προσπάθεια να έρθετε πιο κοντά στα παιδιά σας ανιχνεύοντας τους πραγματικούς λόγους που επιμένουν να επιδίδονται στον πρωταθλητισμό, σε σημείο να επιστρέφουν πολλές φορές στο σπίτι αμίλητα, αποξενωμένα, στενοχωρημένα και με κατεβασμένο το κεφάλι.

Εν κατακλείδι
Κακά τα ψέματα. Το κλειδί που ανοίγει τη πόρτα της ευτυχισμένης γυμναστικής βρίσκεται στα χέρια του πεπειραμένου προπονητή που θέτει ρεαλιστικούς στόχους για κάθε παιδί ξεχωριστά με αντικειμενικά κριτήρια και με βάση την ορθή του συνείδηση. Μόνο με έναν τέτοιο οδηγό και με συνοδοιπόρους τους γονείς, ο αθλητής δύναται απολαύσει ένα ταξίδι αξέχαστο στον υπέροχο και μαγικό κόσμο της γυμναστικής.


  • Αντώνης Κεραμιδάς
  • O Αντώνης Κεραμιδάς είναι φωτογράφος χορού και γυμναστικής, πρώην αθλητής και ομοσπονδιακός προπονητής Ενόργανης Γυμναστικής ανδρών, εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στη Διοίκηση Επιχειρήσεων (ΜΒΑ). Αρθρογραφεί και σχολιάζει πάνω σε θέματα που άπτονται της εξέλιξης της Γυμναστικής σε τεχνικό και διοικητικό επίπεδο.

adonis dance art banner