•  

Τέλος αγωνιστικής περιόδου για τη γυμναστική, ώρα για περισυλλογή

Του Αντώνη Κεραμιδά

Μια ακόμη αγωνιστική περίοδος για τα αθλήματα της γυμναστικής έφτασε στο τέλος της. Και σε κάθε "τέλος" απαιτείται από τους πρωταγωνιστές της να οδηγούνται σε βαθιά «αξιολογητική» περισυλλογή ώστε να μπορέσουν να δουν το μέλλον τους υπό μια νέα ελπιδοφόρα προοπτική.

Όσον αφορά τους αθλητές, τις αθλήτριες, τους προπονητές και προπονήτριες, είμαι σίγουρος oτι θα το κάνουν. Δεν είμαι πολύ σίγουρος όμως για το λεγόμενο «κύτταρο» του αθλητισμού τα οποίο στεγάζει και φροντίζει το αθλητικό και προπονητικό δυναμικό. Δηλαδή το σωματείο. Όμως, για να υπάρχει προοπτική προόδου και μάλιστα ρεαλιστική, θα πρέπει να κατανοήσουμε την πραγματικότητα μέσα στην οποία "ζει" και "αναπνέει" η γυμναστική. Οι δυσκολίες της ζωής που συνεχώς παρουσιάζονται  στη ζωή μας, γεννούν ερωτηματικά, κατά πόσο πλέον μια χρονοβόρα και επίπονη διαδικασία του πρωταθλητισμού στη Γυμναστική, αξίζει ώστε να θυσιάσουν οι γονείς των μικρών αθλητών/τριών αρκετά από τα σημαντικά εφόδια που θεωρούνται απαραίτητα έτσι ώστε να είναι δυνατοί και "ετοιμοπόλεμοι" στις νέες ανάγκες της ζωής και του βιοπορισμού γενικότερα που συνεχώς παρουσιάζονται.

Κι εδώ χρειάζεται να τεθούν σοβαρά ερωτήματα. Μπορούν οι σημερινές "γυμναστικές συνθήκες"  να πείσουν νέους ανθρώπους να ασχοληθούν σοβαρά με το άθλημα; Κατά πόσο μπορούν να πεισθούν οι νέοι γονείς έτσι ώστε να εμπιστευτούν τα παιδιά τους στα χέρια των ανθρώπων της γυμναστικής, μπρος σε ένα αβέβαιο μέλλον; Έχει αλλάξει κάτι στα σωματεία που διατηρούν τα αθλήματα της γυμναστικής; 

Η αποκεντρωτική πολιτική ανάπτυξης της πολιτείας προς τα σωματεία σίγουρα προσφέρει ένας είδος αυτοτέλειας, αλλά από μόνη της ΔΕΝ μπορεί να αποδώσει, όταν αυτά δεν είναι έτοιμα να εναρμονιστούν με τις σύγχρονες ανάγκες της γυμναστικής (ανάπτυξη, επικοινωνία, διαφήμιση, χορηγίες). Και αυτό διότι, οι άνθρωποι που αποτελούν τις διοικήσεις των σωματείων είναι εθελοντές γονείς και ανειδίκευτοι στον σοβαρό ρόλο που καλούνται να διαδραματίσουν. Μόνον η επιστημονική γνώση και συνεισφορά του προπονητή θα μπορούσε να δημιουργήσει συνθήκες εξέλιξης και προόδου, αλλά ο ρόλος του συνήθως παραμένει υποβαθμισμένος και περιορίζεται απλά σε «εργαλείο» παραγωγής "αγωνιστικού" έργου (έχοντας εδώ και ο ίδιος  τις ευθύνες που του αναλογούν). 

Προγραμματισμός-Οργανόγραμμα, Οργάνωση, Διεύθυνση, Επικοινωνία, Ηγεσία, Κίνητρα, Στελέχωση, Έλεγχος, Αξιολόγηση. Είναι διαδικασίες και έννοιες που ΔΕΝ υφίστανται καν στο «λεξιλόγιο» πολλών σωματείων και σε πολλά ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ να τις γνωρίζουν. Η οικονομική κρίση είναι όντως πρόβλημα για την ύπαρξη ενός υγιούς σωματείου και μάλιστα σημαντικό, αλλά δεν δικαιολογεί την πλήρη απουσία των παραπάνω σημαντικών διαδικασιών διοίκησης. Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι η κάθε συλλογική γυμναστική προσπάθεια βασίζεται στον αθλητικό κοινωφελισμό και αλτρουιστική (οργανωμένη) συνεισφορά ΟΛΩΝ των συμμετεχόντων. Η έκπτωση της ποιότητας της γυμναστικής προκειμένου απλά να υφίσταται και να «λειτουργεί» ένα σωματείο μακριά από την φιλοσοφία που εκφράζεται στο καταστατικό του αλλά και τις αρχές της Ομοσπονδίας, δεν ωφελεί τη γυμναστική και την προσπάθεια των παιδιών. Δεν είναι φυσικα τα σωματεία το ίδιο. Υπάρχουν σημαντικές προσπάθειες ανθρώπων με εξαιρετικά οργανωτικά και ενθουσιώδη αποτελέσματα, τα οποία όμως (και όχι τυχαία) «οδηγούνται» από έμπειρους προπονητές.

Με το πέρας της αγωνιστικής περιόδου λοιπόν, φάνηκε ότι ο Έλληνας προπονητής και προπονήτρια αντιστέκονται σθεναρά στην όποια συλλογική εσωστρέφεια, αναδεικνύοντας σημαντικό τεχνικό έργο στις νεαρές κυρίως ηλικίες. Το αν οι "νεαρές ηλικίες" θα κατορθώσουν να "επιβιώσουν γυμναστικά" μέχρι τις μεγάλες ηλικίες επανδρώνοντας πιθανόν τα κλιμάκια των εθνικών ομάδων αργότερα είναι θέμα όχι μόνον τεχνικό αλλά και θέμα κινήτρων και γενικότερης φροντίδας του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο ζουν και υπάρχουν οι αθλητές που κάποια στιγμη δεν θα είναι ..παιδιά.

Η «γυμναστική επανάσταση» και πρόοδος θα αρχίσει μόνον με την δική μας αλλαγή, προσαρμοσμένη στα νέα δεδομένα υπό την προϋπόθεση της ουσιαστικής αυτογνωσίας.


  • Αντώνης Κεραμιδάς
  • O Αντώνης Κεραμιδάς είναι φωτογράφος χορού και γυμναστικής, πρώην αθλητής και ομοσπονδιακός προπονητής Ενόργανης Γυμναστικής ανδρών, εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στη Διοίκηση Επιχειρήσεων (ΜΒΑ). Αρθρογραφεί και σχολιάζει πάνω σε θέματα που άπτονται της εξέλιξης της Γυμναστικής σε τεχνικό και διοικητικό επίπεδο.