Ψυχική προετοιμασία των αθλητών, μια παραμελημένη προπόνηση
Η γυμναστική είναι ένα ατομικο άθλημα στο οποίο η συμμετοχή των παιδιών αρχίζει από πολύ μικρή ηλικία. Με τη πάροδο του χρόνου, το σώμα τους προσαρμόζεται στις απαιτήσεις του αθλήματος όσον αφορά τη προπόνηση αλλά και τις διάφορες αγωνιστικές δραστηριότητες.
Καθώς οι αθλητές μεγαλώνουν μεγαλώνει και ο ανταγωνισμός. Πολλοί αθλητές μπορούν και χειρίζονται τη πίεση του αθλήματος, αλλά κάποιοι άλλοι περνούν πραγματικά δράματα. Είτε έχει σχέση με κάποιον τραυματισμό είτε με κάτι «άγνωστο» (προσωπικά, οικογενειακά προβλήματα), το άγχος δύναται να επηρεάσει τρομακτικά την απόδοση και την όλη πορεία του αθλητή.
Η προπόνηση της γυμναστικής περιλαμβάνει τη τεχνική προετοιμασία (εκμάθηση των ασκήσεων), την ειδική δύναμη, τη φυσική προετοιμασία αλλά και τη ψυχολογική προπόνηση. Κατά τη γνώμη μου, το πιο σημαντικό συστατικό της προπόνησης είναι η ψυχική προπόνηση. Από τα πρώτα κιόλας βήματά τους, από τη μικρή ηλικία, οι αθλητές θα πρέπει να μάθουν προπονούν και το μυαλό τους παράλληλα με το σώμα τους. Αυτό, με τη πάροδο του χρόνου είναι σίγουρο πως θα δώσει ένα σοβαρό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Ποτέ φυσικά δεν είναι αργά για κάποιον ν΄αρχίσει να εργάζεται πάνω σε αυτό το κομμάτι της προπόνησης ακόμη κι αν δεν έχει αυτή τη βάση. Πολλές φορές άλλωστε στη πορεία της γυμναστικής, χάνεται η επαφή του νου και του σώματος. Και για να επανέλθει αυτή η σύνδεση, οι αθλητές χρειάζεται να έχουν πλάι τους κάποιον έμπειρο προπονητή (είτε να συνεργαστούν με κάποιον ειδικό ψυχολόγο), να θέσουν βραχυπρόθεσμους και εφικτούς στόχους και να εργαστούν πάνω σε ειδικές τεχνικές χαλάρωσης που θα βοηθήσουν στη μείωση του άγχους τους.
Η ψυχολογική επαναφορά του αθλητή στην κανονικότητα του, ώστε να καταφέρει να ανακτήσει τις πραγματικές του δυνάμεις, είναι κάτι που πρέπει να γίνει πολύ οργανωμένα και μέσα σε οργανωμένο περιβάλλον. Και φυσικά, αυτή η επαναφορά θα επηρεάσει όχι μόνον τις αγωνιστικές του δραστηριότητες αλλά και όλο το φάσμα της κοινωνικής του ζωής όπως, η συμμετοχή στην οικογένεια και οι σχολικές του επιδόσεις.
Ας μη γελιόμαστε. Πολλές φορές, πίσω από το σύνηθες φαινόμενο της πρόωρης εγκατάλειψης ενός αθλητή ή αθλήτριας από την ενεργό αγωνιστική δράση, δεν βρίσκεται μόνον κάποιος τραυματισμός (πολλές φορές αυτός χρησιμοποιείται ως αφορμή), αλλά η ψυχολογική κατάρρευση του παιδιού που νιώθει εγκαταλελειμμένο και πολλές φορές, θύμα της ματαιοδοξίας των ανθρώπων πάνω στους οποίους είχε στηρίξει τα όνειρά του.
