Η Ελληνική Γυμναστική μπορεί. H πολιτεία τελικά θέλει;
Του Αντώνη Κεραμιδά:
Για μια ακόμη φορά οι αθλητές και αθλήτριες της ελληνικής ενόργανης γυμναστικής σε ένα παγκόσμιο κύπελλο ενόργανης προσπάθησαν να δείξουν την παρουσία τους, να «φωνάξουν» για ακόμη μια φορά ότι η γυμναστική στην χώρα μας όχι απλά υφίσταται μέσα σε ένα περιβάλλον γενικής κοινωνικής - οικονομικής θλίψης, αλλά στέκεται με αξιοπρέπεια, πιστή στον υπερήφανο δρόμο που χάραξαν οι παλαιότεροι πρωταθλητές με τους προπονητές τους.
«Δεν υπάρχει λόγος να δεχόμαστε ένα απλό συγχαρητήριο τηλεγράφημα μετά από προετοιμασία 4 έως 6 μηνών για να φτάσουμε σε μια μεγάλη διοργάνωση και μια επιτυχία. Δεν μου λέει τίποτα. Συγνώμη αν είμαι αυστηρός» αναφέρει ο Λευτέρης Πετρούνιας σε πρόσφατη συνέντευξη του, προσθέτοντας στην συνέχεια μια μεγάλη αλήθεια: «Δυστυχώς είναι δύσκολο να δούμε όλη την ομάδα της ενόργανης στους Ολυμπιακούς αγώνες. Δεν υπάρχουν οι βάσεις από την Πολιτεία για να στηρίξουμε όλη την ομάδα, όταν μιλάμε για ένα γυμναστήριο που δεν έχει φυσικοθεραπευτές, θερμοκρασίες, προετοιμασίες. Δεν μπορούμε να απαιτήσουμε να προκριθεί μια ολόκληρη ομάδα στις 12 καλύτερες του κόσμου».
Οι «κραυγές» απόγνωσης και τα αυτονόητα αιτήματα των πρωταθλητών μας λοιπόν, ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ να ληφθούν επιτέλους σοβαρά υπόψη. Η τελευταία συνάντηση του Υπουργού αθλητισμού με τους πρωταθλητές και τους προπονητές τους και τον πρόεδρο της ΕΓΟ έγινε λέγεται σε καλό κλίμα και δόθηκαν οι καθιερωμένες υποσχέσεις. Μια «εικόνα» που την έχουμε δει και βιώσει πολλές φορές στο παρελθόν. Όμως, οι καλοδεχούμενες και ειλικρινείς υποσχέσεις για βραχυπρόθεσμες λύσεις απέναντι σε σοβαρά και πάγια προβλήματα υπό την μορφή «αντίδωρου» προς την ομοσπονδία και αθλητές, δεν αποτελούν ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΛΥΣΗ. Το παρελθόν, μας έχει διδάξει πως, οι παλαιότερες μεγάλες και ένδοξες επιτυχίες των αθλητών μας (παγκόσμιες ολυμπιακές) αντιμετωπίστηκαν καιροσκοπικά από τις εκάστοτε κυβερνητικές διοικήσεις του αθλητισμού με αποτέλεσμα η Ε.Γ.Ο. να προσπαθεί συνεχώς να ορθοποδεί μόνη της βασιζόμενη στην αγάπη και το μεράκι των αθλητών και αθλητριών και τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των γονιών. Η αγάπη όμως, το μεράκι και ο εθελοντικός αλτρουισμός δεν αποτελούν «εφαλτήριο» προόδου αλλά απλή «βάση». Η «ώθηση» και το «άλμα» (οφείλεται να) δίνεται από την πολιτεία για να υπάρχει υγιής συνέχεια και εξέλιξη του αθλήματος ώστε να ξαναγευτούμε κάποια στιγμή νέες ολυμπιακές νίκες.
-
O Αντώνης Κεραμιδάς είναι φωτογράφος χορού και γυμναστικής, πρώην αθλητής και ομοσπονδιακός προπονητής Ενόργανης Γυμναστικής ανδρών, εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στη Διοίκηση Επιχειρήσεων (ΜΒΑ). Αρθρογραφεί και σχολιάζει πάνω σε θέματα που άπτονται της εξέλιξης της Γυμναστικής σε τεχνικό και διοικητικό επίπεδο.