Βασίλης Τσολακίδης: "Γιατί συνεχίζω τη γυμναστική"

Βασίλης Τσολακίδης. Σταθερή αξία της Εθνικής ομάδας ενόργανης γυμναστικής και αθλητής του Α.Ο. Διαγόρα Αμπελοκήπων. Κάλλιστα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αθλητής πρότυπο και θρύλος της ελληνικής Γυμναστικής.

Και αυτό, όχι μόνο λόγω της πολύχρονης εμπειρίας και των επιδόσεών του, αλλά κυρίως λόγω της ολοκληρωμένης προσωπικότητάς του, όπως αυτή φαίνεται από τη στάση του στη ζωή.

Αν κάποια στιγμή καταλάβω ότι δεν μπορώ πια να αντεπεξέλθω, αν πηγαίνω σ' ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα και βλέπω ότι πλέον δεν μπορώ να διεκδικήσω ένα μετάλλιο ή μια πρόκριση στον τελικό, τότε θα είναι που θα σταματήσω. Θεωρώ ότι το να σε βλέπουν τα μικρά παιδιά και να σε έχουν για πρότυπο, αποτελεί μια μεγάλη ευθύνη.

 Δείτε τη συνέντευξη:

Παρακάτω μπορείτε να τη διαβάσετε:

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Λονδίνου αποτελούν παρελθόν. Τι έχεις σκεφτεί για το μέλλον σου;

«Έχει λίγους μήνες που γυρίσαμε από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Περιμένουμε να ανακοινωθούν οι αλλαγές του κώδικα βαθμολογίας της FIG ενόψει της νέας τετραετίας, για να δούμε πώς θα μπορούμε να αντεπεξέλθουμε στον υψηλό αθλητισμό, σε σχέση πάντοτε με τον ανταγωνισμό.
Τα πρώτα στοιχεία που έχουμε για τον νέο κώδικα, είναι πολύ ικανοποιητικά. Η άσκηση 'Τσολακίδης 1' αναβαθμίζεται κατά 0,20 βαθμούς, πράγμα που σημαίνει ότι ακόμα κι αν δεν αλλάξουμε τίποτε και κατεβάσουμε το ίδιο πρόγραμμα στο δίζυγο, ήδη θα είμαστε πολύ ανταγωνιστικοί και τη νέα χρονιά. Οπότε, συνεχίζουμε κανονικά!»

Ποιες σκέψεις πέρασαν από το μυαλό σου, αναφορικά με το μέλλον, μετά τη λήξη των Ολυμπιακών;

«Γενικά δεν βιάζομαι να κάνω σκέψεις. Τελειώσαμε επιτυχημένα τους Ολυμπιακούς Αγώνες και την επόμενη κιόλας μέρα που μίλησα με τον προπονητή μου, μου είπε να δούμε πρώτα τις αλλαγές στον κώδικα βαθμολογίας. Οπότε, δεν πέρασε καν από το μυαλό μου να σταματήσω τη γυμναστική».

Θα κυνηγήσεις την συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016 στο Ρίο ντε Τζανέιρο, ή είναι μακρινός στόχος αυτή την στιγμή;

«Αυτό που κάνουμε τα τέσσερα τελευταία χρόνια, είναι να πηγαίνουμε χρόνο με το χρόνο, χωρίς να κοιτάζουμε μακρύτερα. Από τώρα δεν μπορούμε να κοιτάξουμε το Ρίο, αλλά μόνο την αγωνιστική χρονιά που έρχεται, το 2013».

Σχετικά με την προετοιμασία σου, τι υπάρχει στον ορίζοντα;

«Περιμένουμε να ολοκληρωθεί πρώτα ο νέος κώδικας βαθμολογίας της FIG και να ανακοινωθεί επίσημα. Το Δεκέμβριο θα έχουμε πλήρη εικόνα. Από εκεί και πέρα, θα κάνουμε όλο το πλάνο της ερχόμενης χρονιάς. Ακόμα δεν το έχουμε δουλέψει. Συνήθως όμως προγραμματίζουμε τουλάχιστον δυο - τρεις συμμετοχές σε διεθνείς αγώνες και παγκόσμια κύπελλα, ώστε να εμφανίσουμε τα προγράμματα και να δείξουμε πού κυμαινόμαστε».

Ποιες είναι οι συνθήκες προπόνησής σου στο Εθνικό Γυμναστήριο Μίκρας, στη Θεσσαλονίκη;

«Τα δύο τελευταία χρόνια έχουμε προβλήματα. Πολύ περισσότερο, τώρα που τελείωσαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, θεωρώ ότι θα υπάρχουν μεγαλύτερα προβλήματα, για όλους εμάς τους αθλητές. Ακόμα και στο πιο απλό πράγμα, τα οδοιπορικά των αθλητών, ώστε να μπορούν να έρχονται και να προπονούνται.
Θεωρώ όμως ότι δεν θα μείνουμε έτσι. Η Ομοσπονδία μας κάνει μεγάλες προσπάθειες, έτσι ώστε να μας παρέχει τα είδη πρώτης ανάγκης που χρειαζόμαστε. Πιστεύω ότι θα συνεχίσει να μας βοηθά σημαντικά κι από εδώ και πέρα».

Μέσα στην οικονομική κρίση που βιώνουμε, πιστεύεις ότι υπάρχουν μεγαλύτερα περιθώρια ανάπτυξης από την Ε.Γ.Ο. ή από το κράτος;

«Η Ομοσπονδία μας, αλλά και κάθε αθλητική Ομοσπονδία, είναι ο ενδιάμεσος κρίκος. Τα έσοδα της Ε.Γ.Ο. προέρχονται από το κράτος. Αν το κράτος συνεχώς κόβει χρήματα από τα αθλήματα, δεν θα μπορούμε να έχουμε την ανάλογη ανάπτυξη, ούτε την ανάλογη υποστήριξη από την Ομοσπονδία».

Είσαι από τους παλιότερους αθλητές στη Μίκρα αλλά και στην ελληνική γυμναστική γενικότερα. Πώς αισθάνεσαι για το γεγονός ότι βλέπεις γύρω σου όλο και μικρότερους αθλητές;

«Δεν με επηρεάζει, αντίθετα μου αρέσει! Όταν ήμουν νεαρός αθλητής, προπονούμουν μαζί με τον Γιάννη Μελισσανίδη και τον Δημοσθένη Ταμπάκο, δηλαδή με καταξιωμένους πρωταθλητές, που ήταν μεγαλύτεροι από μένα. Περιμένω λοιπόν κι εγώ να δω το ανάλογο υλικό να έρχεται από πίσω, ώστε να αφήσουμε κάποιον που θα αντιπροσωπεύει επάξια τη Βόρεια Ελλάδα.

Υπάρχει υλικό για να γίνει αυτό και να δούμε αντάξιους συνεχιστές σας;

«Είναι πολύ δύσκολο, αλλά πιστεύω πως ναι. Γίνεται καλή δουλειά στη βάση, μαζεύουμε παιδάκια και θέλω να είμαι αισιόδοξος ότι μέσα από αυτά τα παιδιά θα βγουν αυριανοί πρωταθλητές».

Τι πιστεύεις ότι έχει αλλάξει από τη δική σου εποχή; Ποιο πιστεύεις ότι μπορεί να είναι το κίνητρο για τα νέα παιδιά, ώστε να ασχοληθούν σήμερα με τη γυμναστική;

«Αυτό που έχει αλλάξει σε σχέση με τα παλιότερα χρόνια, είναι ότι πλέον έχουμε μάζα, έχουμε περισσότερους μικρούς αθλητές. Παλιότερα ο κόσμος είχε σταματήσει να φέρνει τα παιδιά του στο γυμναστήριο. Τουλάχιστον τώρα, από ό,τι βλέπω, έρχονται πολλά παιδάκια στους συλλόγους και στα γυμναστήρια. Αυτό μου επιτρέπει να αισιοδοξώ και να πιστεύω ότι θα βγάλουμε και πάλι δυνατούς αθλητές».

Τι είναι αυτό που σε ωθεί να συνεχίζεις τη γυμναστική μέχρι σήμερα;

«Πρώτα απ' όλα, συνεχίζω επειδή μπορώ να είμαι ακόμα ανταγωνιστικός. Αν κάποια στιγμή καταλάβω ότι δεν μπορώ πια να αντεπεξέλθω, αν πηγαίνω σ' ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα και βλέπω ότι πλέον δεν μπορώ να διεκδικήσω ένα μετάλλιο ή μια πρόκριση στον τελικό, τότε θα είναι που θα σταματήσω.
Δεν είναι όμως μόνο αυτό που με κρατάει στη γυμναστική. Οι εποχές είναι δύσκολες και κάθε πρωί προπονούμαστε μόνοι μας στο γυμναστήριο της Μίκρας, δεν υπάρχουν άλλοι αθλητές. Θεωρώ ότι το να σε βλέπουν τα μικρά παιδιά και να σε έχουν για πρότυπο, αποτελεί μια μεγάλη ευθύνη. Από εδώ και πέρα, πιστεύω ότι συνεχίζω περισσότερο γι' αυτό το λόγο».

Σου δίνει δύναμη αυτή η σχέση με τα μικρά παιδιά;

«Σαφώς. Αλλά να μην ξεχνάμε ότι όλη μας τη ζωή κάνουμε γυμναστική! Η ενόργανη είναι κομμάτι της ζωής μου και δεν μπορούμε να αφήσουμε έτσι το άθλημά μας, να σβήσει».

Προέρχεσαι από πολύτεκνη οικογένεια και είσαι και ο ίδιος πατέρας τεσσάρων παιδιών. Φανταζόμαστε ότι η οικογένειά σου σε στηρίζει σ' αυτή την πορεία και στη φιλοσοφία που έχεις ως οδηγό ζωής.

«Ανέκαθεν η οικογένειά μου με στήριζε και με στηρίζει. Τους ευχαριστώ πάρα πολύ γι' αυτό. Επιπλέον, παρόλη την κρίση που υπάρχει σήμερα στην Ελλάδα, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στην εποχή τους και οι δικοί μας γονείς ζορίστηκαν, πιέστηκαν για ένα καλύτερο αύριο. Μπορεί σήμερα να μην είναι καλά τα πράγματα, αλλά πρέπει εμείς τώρα να αγωνιστούμε για ένα καλύτερο μέλλον των παιδιών μας».

Ευχαριστώ  πολύ Βασίλη!

gymnast.gr