Αντίστροφη Μέτρηση για τον Τελικό Ομάδων Γυναικών: Φαβορί, Εκπλήξεις, Ανατροπές

Της Χριστίνας Φιλιππάκη 

Ο τελικός ομάδων των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο πραγματοποιήθηκε σε ένα άδειο στάδιο κι ήταν γεμάτος ανατροπές, ιστορικές στιγμές, δάκρυα χαράς και λύπης. Η θρυλική Simone Biles αναγκάστηκε να αποσυρθεί από τον αγώνα για να προστατέψει την ψυχική και σωματική της υγεία. Οι Ρωσίδες αθλήτριες έσπασαν τη μακροχρόνια “κατάρα” που τις κατεδίωκε και κατάφεραν να φέρουν το πρώτο χρυσό μετάλλιο στη χώρα τους μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Η ιδιαίτερα νεαρή Βρετανική αποστολή έγραψε ιστορία κατακτώντας το πρώτο ομαδικό μετάλλιο στην ιστορία του Ηνωμένου Βασιλείου. Τρία χρόνια αργότερα, πολλά έχουν αλλάξει αλλά πολλά παραμένουν ίδια. Αυτή τη φορά, η αρένα θα είναι ασφυκτικά γεμάτη και η ρωσική ομάδα θα είναι απούσα. Όμως, κρίνοντας από τα προκριματικά, ο αγώνας αναμένεται εξίσου απρόβλεπτος και συναρπαστικός.

Τέσσερις από τις Αμερικανίδες αθλήτριες που ήταν παρούσες στο Τόκυο επιστρέφουν για να κατακτήσουν την πρωτιά που έχασαν το 2021. Έχοντας προκριθεί με ένα εντυπωσιακό προβάδισμα περίπου πέντε βαθμών, αποτελούν το απόλυτο φαβορί για το χρυσό μετάλλιο. Ωστόσο, ο δρόμος τους για τον τελικό δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα. Η χρυσή Ολυμπιονίκης Jade Carey δεν είναι στην καλύτερη φυσική της κατάσταση λόγω ασθένειας και είχε σημαντικά λάθη στις ασκήσεις εδάφους. Για το λόγο αυτό, δε θα αγωνιστεί στο καλύτερό της όργανο κατά τον τελικό οργάνων. Στη θέση της στο lineup είναι η Suni Lee, η οποία αναμενόταν να συνεισφέρει μόνο στο δίζυγο και τη δοκό. Τα τελευταία δύο χρόνια, η Lee αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα με τα νεφρά της, που την έχουν κρατήσει μακριά από την κολλεγιακή, αλλά και τη διεθνή σκηνή. Μέχρι πριν λίγους μήνες, δεν ήταν καν σίγουρη αν θα μπορούσε να αγωνιστεί στο έδαφος και τώρα, καλείται να το κάνει στον τελικό ομάδων των Ολυμπιακών Αγώνων. Η ανθεκτικότητα και η επιμονή που έχει δείξει κατά την επιστροφή της στο άθλημα είναι αξιέπαινη. Η Biles, που (αδίκως) ακόμη δέχεται αρνητικά σχόλια λόγω των συμβάντων του Τόκιο, αντιμετώπισε έναν μικρό τραυματισμό, που οδήγησε σε κάποιες ατέλειες στις προσγειώσεις της στα προκριματικά. Αυτό δεν την εμπόδισε να κατακτήσει τη μεγαλύτερη βαθμολογία στο σύνθετο ατομικό και ελπίζουμε ότι δε θα την εμποδίσει ούτε και τους τελικούς ομάδων. Η δεκαεξάχρονη Hezly Rivera, που αγωνίζεται για πρώτη φορά στη διεθνή σκηνή, είχε πολλές αστάθειες στα προκριματικά και δεν επιλέχθηκε να αγωνιστεί στον τελικό ομάδων. Πρόκειται σίγουρα για απογοήτευση για την πρωτοεμφανιζόμενη αθλήτρια, που εξέπληξε τους πάντες κατά τις Ολυμπιακές δοκιμές. Τέλος, ιδιαίτερα σημαντική αναμένεται η συνεισφορά της Jordan Chiles, που ξεπέρασε τις δυσκολίες της περσινής αγωνιστικής σεζόν και επέστρεψε δυναμικά και θα αγωνιστεί και στα τέσσερα όργανα. Οι αριθμοί λένε πως οι Αμερικανίδες αθλήτριες θα ανέβουν στο πρώτο σκαλί του βάθρου. Όμως αν μάθαμε κάτι από το Τόκιο, αυτό είναι πως τίποτα δεν είναι ποτέ εγγυημένο.

Η μάχη για το ασημένιο και το χάλκινο μετάλλιο αναμένεται συγκλονιστική, καθώς οι η Ιταλία, η Κίνα και η Βραζιλία διαχωρίστηκαν με λιγότερο από μισό βαθμό κατά τη διάρκεια των προκριματικών. Οι Ιταλίδες αθλήτριες βρέθηκαν στη δεύτερη θέση, με την βετεράνο Alice D’Amato (που αγωνίζεται χωρίς την πλέον τραυματισμένη δίδυμη αδελφή της) και την ανερχόμενη Manila Espοsito να υπερβαίνουν κάθε προσδοκία. Ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η παρουσία των Giorgia Villa και Elisa Iorio, που ήταν φαβορί κατά την προηγούμενη τετραετία και είχαν χάσει την Ολυμπιακή πρόκριση λόγω τραυματισμών. Πρόκειται για μια ομάδα χωρίς καμία σοβαρή αδυναμία, που διαθέτει εξαιρετικό επίπεδο δυσκολίας σε όλα τα όργανα. Οι Κινέζες αθλήτριες σαγήνευσαν το κοινό με την κομψότητα και την εξαιρετική τεχνική που τις χαρακτηρίζει. Το μεγάλο τους αστέρι είναι η Qiu Qiyuan, που διαθέτει ίσως τον καλύτερο συνδυασμό δυσκολίας και εκτέλεσης στο δίζυγο και τη δοκό ισορροπίας. Η Οu Yushan ξεχωρίζει για τη χαρισματικότητά της και τις ικανότητές της στη δοκό, ενώ η Zhang Yihan και η Zhou Yaqin ήταν εξαιρετικές στο δίζυγο και τη δοκό αντίστοιχα. Η αχίλλειος πτέρνα τους είναι το άλμα, όπου έχουν συγκριτικά χαμηλότερη δυσκολία, οπότε βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στα δύο δυνατά τους όργανα (δοκός, δίζυγο) για να καλύψουν αυτό το μειονέκτημα. Αν αποφύγουν τις πτώσεις που υπέστησαν στα προκριματικά, έχουν τη δυνατότητα να κυριαρχήσουν. Θα καταφέρουν να επιστρέψουν στο Ολυμπιακό βάθρο μετά την απογοήτευση του 2021 αλλά και του 2023? Ιδιαίτερα δημοφιλής στο κοινό ήταν η ομάδα της Βραζιλίας. Οι πέντε αθλήτριες που κατέκτησαν το πρώτο ομαδικό μετάλλιο της Λατινικής Αμερικής στο περσινό παγκόσμιο πρωτάθλημα φαίνονται αποφασισμένες να γράψουν Ολυμπιακή ιστορία. Η εξαιρετική Rebeca Andrade συγκέντρωσε υψηλές βαθμολογίες σε όλα τα όργανα, παρόλο που είχε μικρά προβλήματα σε μία κατακόρυφο στο δίζυγο αλλά και στις προσγειώσεις της στο έδαφος. Η θρυλική αθλήτρια είναι ικανή για ακόμη μεγαλύτερη δυσκολία, την οποία ίσως δείξει στους τελικούς. Θα επιλέξει άραγε να παρουσιάσει για πρώτη φορά το yurchenko με τριπλή πιρουέτα στο οποιο ελπίζει να δώσει το όνομά της ή τον ασύλλυπτα δύσκολο συνδυασμό whip + chusovitina που προπονείται; Μεγάλη έκπληξη αποτέλεσε και η Julia Soares που παρουσίασε τα καλύτερα προγράμματα της καριέρας της στη δοκό και το έδαφος, ενώ περιθώριο βελτίωσης έχουν η Jade Barbosa, που χτύπησε το πόδι της στη χαμηλή μπάρα στο δίζυγο και η Flavia Saraiva, που σημείωσε πτώση στη δοκό. Οι Βραζιλιάνες έχουν κάτι το μαγικό, έχουν εξαιρετική σκηνική παρουσία, έχουν ενέργεια, έχουν την αυτοπεποίθηση μιας ομάδας που έχει ήδη ξεπεράσει κάθε προσδοκία και έχουν τη δυσκολία και το ταλέντο να φτάσουν στο Ολυμπιακό βάθρο.

Οι τέσσερις ομάδες που ακολουθούν δε φαίνεται να έχουν τους απαραίτητους συντελεστές δυσκολίας για να διεκδικήσουν μια θέση στο βάθρο - αν και όπως ήδη είπαμε, το Τόκιο μας δίδαξε ότι τίποτα δεν είναι σίγουρο - αλλά αποδεικνύουν πως η νίκη δεν μετριέται πάντα με μετάλλια. Η Ιαπωνία αγωνίζεται με τέσσερις μόνο αθλήτριες μετά τον αποκλεισμό της Miyata Shoko , που παραβίασε τους ιαπωνικούς νόμους σχετικά με το κάπνισμα για άτομα κάτω των 20 ετών. Παρά την απουσία της κορυφαίας τους αθλήτριας, οι Γιαπωνέζες έδειξαν εξαιρετικά προγράμματα και εντυπωσιακό στυλ σε όλα τα όργανα, κερδίζοντας την πέμπτη θέση στα προκριματικά. Η Nakamura Haruka παρουσιάζει εξαιρετική δυσκολία στο δίζυγο (def, deltchevστη δίπλωση), η Okamura Μana είναι υπέροχη στη δοκό, ενώ η Kishi Risha διαθέτει ένα δυναμικό silivas στις ασκήσεις εδάφους, όπου προκρίθηκε και στον τελικό.

Η ομάδα του Καναδά κατόρθωσε τη μεγαλύτερη επιτυχία της το 2022, όταν κέρδισε το χάλκινο παγκόσμιο μετάλλιο. Τον επόμενο χρόνο όμως, δεν κατάφεραν καν να προκριθούν στον τελικό, μιας και κατατάχθηκαν στη δωδέκατη θέση. Φέτος, επιστρέφουν δυναμικά στους Ολυμπιακούς Αγώνες υπό την ηγεσία της εξαιρετικής Ellie Black, που παρουσιάζει δύσκολα και πρωτότυπα προγράμματα σε όλα τα όργανα, αλλά και της νεαρής Ava Stewart, που έχει τη δυνατότητα να κερδίσει υψηλές βαθμολογίες αν αποφύγει τα λάθη που είχε στα προκριματικά. Εντυπωσιακή δυσκολία (αλλά όχι εξίσου εντυπωσιακή εκτέλεση) παρουσιάζει η Shallon Olsen στο άλμα (cheng). Αξιέπαινη είναι και η ομάδα της Μεγάλης Βρετανίας, που κέρδισε την πρόκριση παρά την απώλεια των τριών καλύτερων αθλήτριών τους (δίδυμες Gadirova, Οndine Achapong) λόγω τραυματισμών. H βετεράνος Becky Downie, που δεν κατάφερε να κερδίσει το εισιτήριο για το Τόκιο μετά του θανάτο του αδελφού της αλλά και την ανοιχτή της διαμάχη με τη Βρετανική γυμναστική ομοσπονδία, επέστρεψε με ένα φαντασμαγορικό πρόγραμμα στο δίζυγο, ενώ η έμπειρες πλέον Alice Kinsella και Georgia-Mae Fenton εξακολουθούν να παρουσιάζουν δυνατά προγράμματα σε όλα τα όργανα. Την ομάδα συμπληρώνουν οι ανερχόμενες Ruby Evans και Abigail Martin, που έχουν δείξει εντυπωσιακή πρόοδο τον τελευταίο χρόνο. Μη χάσετε τα προγράμματά τους στο δίζυγο, όπου η Downie και η Fenton πραγματοποιούν εξαιρετικά δύσκολους συνδυασμούς, αλλά και στο άλμα, όπου η Kinsella και η Evans αναμένονται να παρουσιάσουν amanars.

Τέλος, στην όγδοη θέση συναντάμε τη Ρουμανία, έναν ξεπεσμένο θρύλο της ενόργανης γυμναστικής που επιστρέφει στον τελικό ομάδων μετά από δύο καταστροφικές τετραετίες. Μετά από οχτώ χρόνια γεμάτα τραυματισμούς, πρόωρες συνταξιοδοτήσεις ταλαντούχων αθλητριών, και απογοητεύσεις, πέντε ανερχόμενες αθλήτριες επιχειρούν να ξαναβάλουν τη Ρουμανία στο χάρτη. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν η Sabrina Maneca Voinea, κόρη της θρυλικής Sabrina Voinea, η οποία παρουσιάζει εξαιρετική δυσκολία (αν και όχι πάντα εξαιρετική εκτέλεση) στη δοκό και το έδαφος, καθώς και η Ana Maria Barbosu, που προσφέρει δυνατά προγράμματα σε όλα τα όργανα. Οι Ρουμάνες αθλήτριες δεν αναμένονται να διεκδικήσουν μια θέση στο βάθρο, αλλά η επιστροφή τους στους Ολυμπιακούς Αγώνες αποτελεί ήδη μία τεράστια νίκη για την οποία θα πρέπει να είναι πολύ περήφανες.

Οι τρεις τελευταίες ομάδες έχουν μεγάλο περιθώριο βελτίωσης, μιας και υπέστησαν πολλαπλές πτώσεις στα προκριματικά, με τον Καναδά να δυσκολεύεται κυρίως στη δοκό και τη Μεγάλη Βρετανία και, όπως συνήθως, τη Ρουμανία να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα στο δίζυγο.

Αισθητή θα είναι η απουσία της γαλλικής αποστολής. Δυστυχώς, τα προκριματικά εξελίχθηκαν σε τραγωδία για την ομάδα της οικοδέσποινας χώρας που δεν κέρδισε καμία πρόκριση σε τελικό -ατομικό ή ομαδικό. Οι Γαλλίδες αθλήτριες, που κέρδισαν το χάλκινο μετάλλιο στο περσινό παγκόσμιο πρωτάθλημα, θεωρούνταν ένα από τα φαβορί για την τελική πεντάδα. Τελικά βρέθηκαν στην ενδέκατη θέση μετά από πολλαπλές πτώσεις σε διαφορετικά όργανα. Τα δάκρυά τους στο τέλος του αγώνα ράγισαν καρδιές, αλλά η υποστήριξη που δέχθηκαν από το γαλλικό κοινό ήταν συγκινητική. Το άδοξο αυτό τέλος μας θυμίζει το πόσο απρόβλεπτο, πόσο βάρβαρο μπορεί να είναι αυτό το άθλημα. Η σημερινή μέρα όμως ανήκει στις ομάδες που τα κατάφεραν, στις ομάδες που ξεπέρασαν τους τραυματισμούς, τα εμπόδια, την πίεση και θα μας προσφέρουν έναν ακόμη τελικό που σίγουρα θα μείνει στην ιστορία.